Submitted on Tue, 2021-08-03 22:19
นอนเกลื่อนกลางแสงไฟ ในสายฝน
ฝนโปรยเปรอะเหนอะหนะถนนคนไร้บ้าน
ฝนเดียวกับเวียงวังอลังการ
ต่างแต่ไฟพระราชฐาน - ฐานแห่งไฟ
คืนไร้บ้าน เช่นนั้น วันไร้เหย้า
หมักแฉะเหนอะชื้นเน่ากับเช้าไหน
จรจัดโดยดำรงวงจรใด
เพียงฝ่าความมืดใหม่ไปมืดมิด
แสงไฟมืด และแสงตะวันนั้นยิ่งมืด
แท้สิ้นไร้ยาวยืดกลางมืดสนิท
ไร้งาน ไร้ค่า กว่านึกคิด
คนไร้ทิศทางไป เพราะไร้รัฐ