ข้าพเจ้าไม่รู้หรอกว่า วันเสียงปืนแตก เป็นวันที่ 8 สิงหาคม 2508 ? ดังที่นักวิชาการแห่งเมืองหลวง บางท่านได้พยายามหาเหตุผลมาอธิบาย แต่สำหรับข้าพเจ้าแล้ว ตั้งแต่จำความได้ ข้าพเจ้าก็รับรู้ว่า วันเสียงปืนแตก คือ วันที่ 7 สิงหาคม 2508 มันเกิดขึ้นที่บ้านเกิดเมืองนอนของข้าพเจ้าเอง “นครพนม” และข้าพเจ้าก็ไม่คิดว่าจะไปเปลี่ยนแปลงมัน เพราะมันเป็นเรื่องของชาวนาที่นั่น และเป็นเรื่องของอดีต ที่ผู้ใหญ่ของพรรคการเมืองพรรคหนึ่งในอดีตได้พิจารณากันแล้วว่า มันควรเป็นวันนี้ เพราะวันที่ 7 เป็นวันที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์นี้ ตั้งแต่ต้น จนบั้นปลาย ตั้งแต่พลบค่ำจนรุ่งสาง ตั้งแต่สหายชาวนา จนเป็นเรื่องของสหายนำระดับกรรมการศูนย์กลางพรรค ที่สำคัญข้าพเจ้ามิได้ เป็นผู้ที่เกี่ยวข้อง ทั้งโดยตรง หรือโดยอ้อม เพราะข้าพเจ้ายังไม่ได้เกิดด้วยซ้ำไป กับเหตุการณ์คราวนั้น แต่ ณ แผ่นดินแห่งนี้ คือ มาตุภูมิ ของข้าพเจ้า ชาวนาที่นั่น คือ พี่น้องของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ามิได้สนใจว่า จะมีนักวิชาการ จะมีนักการเมือง จะมีข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ มาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้หรือไม่ แต่ข้าพเจ้าสนใจและรับรู้ว่า ประชาชนพื้นฐาน ได้มีส่วนในการให้กำเนิดประวัติศาสตร์การต่อสู้ของชาวนาในภาคพื้นเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ด้วยชีวิต จิตสำนึก ของการเป็นพลเมืองชายขอบแห่งรัฐประชาชาติสมัยใหม่

อ่านทั้งหมดได้ที่: https://prachatai.com/journal/2010/02/27898

ประชาไท #อ่านให้ฟัง หยิบบทความที่น่าสนใจมาอ่านให้คุณฟัง แบบไม่ต้องอ่าน