Submitted on Sat, 2021-09-04 22:11
มากมายมวลน้ำแลล้ำลึก
มากล้ำความรู้สึกแสวงหา
โค้งน้ำลิบรอบจรดขอบฟ้า
โค้งขอบเมฆาถลาบิน
ผ่านวันผ่านวัยผ่านน่านน้ำ
วนเวียนเช้าค่ำประจำถิ่น
กางปีกเสรีแห่งชีวิน
สุดน้ำสุดแผ่นดิน....สุดไกล
ลืมเลือนบางสิ่งซึ่งเกินจำ
เพียงลำวารีที่อาศัย
หลงลืมหลักอิงพิงพักใจ
มายเพียงหลักชัยกับใจตน
เนิ่นนานโดดเดี่ยวมุ่งเฉี่ยวโฉบ
ตราบจบชีวันจักดั้นด้น
เมื่อชีวิตเป็นเหตุการดิ้นรน
ทะเลคงมีผลแห่งมรรคา
ทุรยุคฟ้ามืดทะเลหม่น
แม้ทุกข์ทนจะทนทุกข์รุกฟันฝ่า
เหยียดปีกโจนาธาน*ทะยานฟ้า
เราคือนักแสวงหา......แห่งท้องทะเล.
