คืนหนึ่งกลางฤดูฝนคนมานั่ง
หนุ่มสาวทั้งนั้นพันพัวไปไล่ทรราช
สนามบอลจดจำธรรมศาสตร์
อาจารย์ป๋วยอนุญาตพวกเขาเข้าหอใหญ่
เพราะการชุมนุมปนฝนจนกลางดึก
แต่คักคึกแค้นทุกข์แห่งยุคสมัย
ประชาธิปัตย์เป็นรัฐบาลบริหารไป
แต่ข่าวใครวางแผนลับกลับเข้ามา
วัยหนุ่มสาวพราวพร่างกลางสายฝน
ทุก ๆ คนเข้าแถวช่วยซับน้ำด้วยผ้า
ส่งต่อกันออกนอกที่นั่งดั่งทายท้า
หวังว่าฟ้าจะกรุณาปรานี
ฝนตกจนดึกดื่นหมื่นคนเพลีย
ร่างอ่อนเปลี้ย แข้งขาชาปรากฏที่
เสียงโฆษกประกาศวนบนเวที
มีดนตรีขวัญใจมา คาราวาน
คืนนั้นประทับใจหอใหญ่เปิดให้เข้า
ไม่งันเหงาหงามาพาฮึกหาญ
ก่อน 6 ตุลา 19 ก้าวไม่นาน
เผด็จการดึงดื้อคืองานของเรา
คนเดนตายย้อนไปดูก็รู้แจ้ง
สงครามแห่งชนชั้นอันแสนเศร้า
เหลือไว้ให้คำนึงซึ้งเหงา ๆ
เพลงเคยเร้าหัวใจให้ตื่นดู
ให้ตำแหน่งศิลปินแห่งชาติเป็นทาสรัฐ
เขาให้อัฐเดือนละสองหมื่นห้ามาเคียงคู่
สวัสดิการมากมายมึนฐานตื่นรู้ (ฮา)
เสียงเพลงตราตรึงอยู่กับสหายในสายลม?
ยุคหนังสือสังคมศาสตร์ปริทัศน์ขายทัศนะ
ส.ศิวลักษณ์ปักธงลงผสม
เกิด บ.ก.เครางามตามชื่นชม
ได้รื่นรมย์ในคมชัดใช้วัดคน
หลัง 6 ตุลา 19 ข่าวไม่ดังโลกหนังสือ
มีคนซื้อไม่กี่เล่มแต่เข้มข้น
มีสาระปะทะประทังพลังชน
ต่อด้วยถนนหนังสือให้ซื้อมา
นามปากกา" สิงห์สนามหลวง" ท้วงอำนาจ
คือสุชาติ สวัสดิ์ศรีมีสง่า
งานเขียนหนังสือสื่อจิตรกรรมนำสายตา
ความตรึงตราค่านามธรรมตีความเอง
" ช่อการะเกด" เกิดนักเขียนใหม่ให้ประเทศ
ที่อาเพศทุรยศกดข่มเหง
นักเขียนหลากหลายคนพ้นวังเวง
กังวานเพลงหวานไว้ให้ชีวิต
แล้วตำแหน่งศิลปินแห่งชาติปราดเข้าหา
ใครค่อนว่าไม่น่าให้โอ้ใจจิต
ผลงานไม่ตราตรึงซึ่งพินิจ
ควรไทยคิดเรื่องศิลปิน? วิญญาณใด
10 ปีที่อยู่ในตำแหน่งแช่งรัฐประหาร
ชอบวิจารณ์สลิ่มทิ่มลำไส้
สองหมื่นห้าต่อเดือนหนาภาษีใคร
กล้าดียังไงทรราช บังอาจเอย..
หมายเหตุ: ปลดศิลปินแห่งชาติ? ใครควรถูกปลด ระหว่างหงา คาราวาน เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และสุชาติ สวัสดิ์ศรี