มิอาจอยู่ในใจ ของไพร่ฟ้า
ตราบบาทา ยังเหยียบบน กะบาลเขา
ถือกฎหมายทำลายล้าง อย่างมัวเมา
ยิ่งปลุกเร้า ให้เขาตื่นจากภวังค์

จะไปหมิ่นเบื้องบน ได้อย่างไร
แค่จะไป เบื้องหน้า ยังจับขัง
ประเทศที่ไม่มีสิทธิ์ คิดเสียงดัง
คนรุ่นใหม่คือความหวัง ปวงประชา

คิดไล่ล่าอนาคต กำหนดชีวิต
แค่เริ่มคิด ก็ปราชัย ไร้สิ้นท่า
ไม่มีใครเอาชนะ กาลเวลา
ใกล้ถึงครา ล่มสลาย ตายตกไป

กักขังหนึ่ง เหนือถึงใต้ ได้เกิดก่อ
ทั้งแผ่นดิน ถักทอ สว่างไสว
สะท้อนถึงการเปลี่ยนแปลง อีกไม่ไกล
ประชาชน จะเป็นใหญ่ ในแผ่นดิน