'เชตวัน เตือประโคน' นักเขียน กวี และผู้เสนอตัวรับการคัดเลือกเป็นว่าที่ผู้สมัคร ส.ส.พรรคก้าวไกล  เขต 4 จ.ปทุมธานี เสนอให้วันที่ 31 ต.ค. ของทุกปีเป็น 'วันต่อต้านการรัฐประหาร' รำลึก 'นวมทอง ไพรวัลย์' - ชี้ควรเป็นวันหยุดจัดงานใหญ่ ร่วมส่งเสียงไม่ยอมให้เกิดขึ้นอีก

ภาพโดยคชรักษ์ แก้วสุราช

31 ต.ค. 2564 ผู้สื่อข่าวประชาไทรายงานว่า นายเชตวัน เตือประโคน นักเขียน กวี และผู้เสนอตัวรับการคัดเลือกเป็นว่าที่ผู้สมัคร ส.ส.พรรคก้าวไกล เขต 4 จ.ปทุมธานี แสดงความคิดเห็นในหัวข้อ "31 ตุลาคม : ควรประกาศให้เป็น วันต่อต้านการรัฐประหาร" โดยระบุว่า ทุกครั้งที่วันครบรอบการเสียชีวิตของ "ลุงนวมทอง" นวมทอง ไพรวัลย์ เวียนมาบรรจบ มักจะคิดถึงสิ่งที่ตัวเองอยากเห็น อยากให้เป็น นั่นก็คือการที่รัฐบาลไทยให้ความสำคัญกับวันนี้ ในฐานะ "วันต่อต้านการรัฐประหาร" อยากเห็นการประกาศให้ทุกวันที่ 31 ตุลาคม เป็นวันหยุด มีกิจกรรมรำลึกลุงนวมทอง มีนิทรรศการให้ความรู้เกี่ยวกับการต่อต้านรัฐประหารในสังคมไทย ในสังคมโลก ความเลวร้ายอันเป็นผลมาจากการยินยอมให้เผด็จการครอบครองประเทศ มีงานวัฒนธรรม ละคร ดนตรี ประกวดแข่งขันอะไรต่างๆ ก็ว่าไป โดยจัดเป็นอีเว้นท์ตลอดทั้งสัปดาห์เลยได้ก็จะดีมาก เชื่อว่าตัวเองไม่ได้ฝันไกล แต่แน่นอนว่าสิ่งเหล่านี้สามารถเกิดขึ้นได้ในรัฐบาลที่เป็นประชาธิปไตย

นายเชตวัน ระบุด้วยว่า เพราะลุงนวมทอง เป็นสัญลักษณ์ของการต่อต้านรัฐประหารที่ฉุดรั้งการเติบโตของกระบวนการประชาธิปไตย เป็นคนที่ออกมาแสดงให้สังคมไทยเห็นว่า ต่อให้ฝ่ายเผด็จการมีอาวุธครบมือ มีปืน มีรถถัง แต่ประชาชนคนธรรมดาอย่างลุงนวมทอง ซึ่งคงจะประกาศก้องอยู่ในใจว่า #กูไม่กลัวมึง เพราะนวมทองเป็นคนที่ได้พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า มีคนพร้อมที่จะยอมตายเพื่ออุดมการณ์ ลบคำสบประมาทของทหาร ที่หลังจากเหตุการณ์ขับแท็กซี่ชนรถถังแล้วออกมาพูดทำนองว่า ไม่มีใครมีอุดมการณ์มากขนาดยอมพลีชีพได้

"ผมเชื่อว่า ถ้าทุกวันที่ 31 ตุลาคม ซึ่งตรงกับวันครบรอบการเสียชีวิตของลุงนวมทอง ได้กลายเป็น 'วันต่อต้านการรัฐประหาร' ก็จะยิ่งเป็นสิ่งยืนยันว่า ผู้คนในประเทศนี้จะไม่ยินยอมให้เกิดมีการได้มาซึ่งผู้ปกครองที่ไม่ได้มาตามครรลองการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ผู้คนในประเทศนี้จะไม่ยินยอมให้เกิดมีการใช้กำลัง อำนาจ เหยียบหัวประชาชนขึ้นไปเป็นรัฐบาลปกครองประเทศอีกต่อไป และคำทิ้งท้ายในจดหมายลาตายของลุงนวมที่ว่า 'ชาติหน้า เกิดมาคงไม่พบเจอการปฏิวัติ (รัฐประหาร) อีก' ก็จะได้เป็นจริงเสียที" นายเชตวัน ระบุ โดยในตอนท้ายเขาได้เขียนบทกวี "นวมทอง ไพรวัลย์" ซึ่งมีใจความว่า

นวม สวมใส่ใจสู้รู้เกณฑ์กฎ
ทอง นั้นคืออนาคตผู้ทุกข์เข็ญ
ไพร ไกลห่างชนชั้นล่างผู้ลำเค็ญ
วัลย์ เลื้อยเด่นเป็นผู้นำปูทาง

นวม สวมชกตามกติกาประชาธิปไตย
ทอง เหรียญชัยมอบให้หัวใจกว้าง
ไพร ทั้งผืนตื่นตามลำดับพลาง
วัลย์ ที่นำทางผลิชูช่องาม

นวม ที่สวมแขวนแล้วอาลัยนัก
ทอง อนาคตที่ฟูมฟักถูกยักษ์ย่ำ
ไพร ไม่มีให้หลบหลีกเลียปีกช้ำ
วัลย์ ผลผลิตนำเป็นพลวัต

นวม จึงถูกหยิบสวมต่อแล้วขึ้นชก
ทอง นั้นคืออนาคตแม้รกชัฏ
ไพร คือไพร่ตื่นรู้สู้ปฏิบัติ
วัลย์ คืบคลานปฏิวัติประชาชน