อัยการเพชรบุรี นัดสั่งฟ้อง 'อ.วุฒิ-สุรชา' ปราชญ์ชาวบ้านและผู้สื่อข่าว ที่ได้ออกมาขับเคลื่อนและช่วยเหลือกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงบางกลอย-ใจแผ่นดิน กรณีถูกผู้สื่อข่าวท้องถิ่น จ.เพชรบุรี แจ้งข้อหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา

3 ก.ย. 2565 มูลนิธิผสานวัฒนธรรม แจ้งข่าวว่าในวันที่ 5 ก.ย. 2565 เวลา 9.00 น. สำนักงานอัยการ จ.เพชรบุรี สั่งฟ้องนายวุฒิ บุญเลิศ นักปกป้องสิทธิมนุษยชนและนายสุรชา บุญเยี่ยม นักข่าวสิทธิมนุษยชน ต่อศาล จ.เพชรบุรี หลังทั้งสองตกเป็นผู้ต้องหาในคดีอาญาร่วมกันหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา โดยก่อนหน้านี้สองนักปกป้องสิทธิได้ยื่นคำร้องขอความเป็นธรรมต่ออัยการสูงสุดไปในวันที่ 5 ก.ค.2565 เพื่อขอให้พนักงานอัยการมีความเห็นสั่งไม่ฟ้องคดีดังกล่าวอีกด้วย

นายวุฒิ ปราชญ์ชาวบ้าน และ นายสุรชา ผู้สื่อข่าวสายสิทธิมนุษยชน สองนักปกป้องสิทธิมนุษยชนที่ได้ออกมาขับเคลื่อนและช่วยเหลือกลุ่มชาติพันธุ์กะเหรี่ยงบางกลอย-ใจแผ่นดิน จังหวัดเพชรบุรี ได้ถูกนายสุรพล นาคนคร ผู้สื่อข่าวท้องถิ่นของหนังสือพิมพ์ไทยรัฐแจ้งความร้องทุกข์กับสถานีตำรวจภูธรเมืองเพชรบุรี กล่าวหาว่าโพสต์ข้อความของนายวุฒิและนายสุรชา ซึ่งมีเนื้อหาเป็นการกล่าวถึงการทำงานของตน ทำให้นักปกป้องสิทธิทั้งสองถูกแจ้งข้อกล่าวหาหมิ่นประมาทโดยการโฆษณา พนักงานสอบสวนสน. เมืองเพชรบุรีจึงดำเนินคดีเป็นคดีอาญาที่ 906/2563

ก่อนหน้านี้ 5 ก.ค. 2565 นายวุฒิ และนายสุรชา ได้เข้ายื่นหนังสือขอความเป็นธรรมต่ออัยการสูงสุด เพื่อร้องเรียนว่าโพสต์ข้อความที่นายสุรพลกล่าวหานั้น มีเนื้อหาที่กล่าวถึงสื่อมวลชน คือหนังสือพิมพ์ไทยรัฐ และนายสุรพลผู้สื่อข่าวท้องถิ่นของไทยรัฐเพียงเท่านั้น เป็นข้อเท็จจจริงที่ชัดเจนว่าทั้งสองเป็นสื่อมวลชนย่อมอยู่ในฐานะที่ประชาชนจะแสดงความคิดเห็นถึงการทำงานได้ การกล่าวถึงนายสุรพลเป็นข้อความจริงไม่ได้เสริมแต่งและไม่ได้มุ่งให้ร้ายแก่นายสุรพลแต่อย่างใด อีกทั้งข้อความของนายสุรชาเป็นเพียงการรับทราบถึงข้อความของนายวุฒิเท่านั้น

การแสดงความคิดเห็นโดยสุจริตถึงการทำงานของสื่อมวลชนอันเป็นวิสัยที่ประชาชนพึงกระทำได้ สื่อมวลชนเป็นสื่อของมวลชนของประชาชนทุกคนโดยเท่าเทียมย่อมต้องรับฟังความคิดเห็นจากเสียงของประชาชน การแจ้งความร้องทุกข์ของนายสุรพลในครั้งนี้จึงเป็นสิ่งที่สื่อมวลชนมิควรกระทำเป็นอย่างยิ่ง และเป็นการกล่าวหาโดยไม่สุจริต ใช้กระบวนการยุติธรรมมาเป็นเครื่องมือมาปิดปากประชาชน ปิดกั้นเสรีภาพในการแสดงออกอันเป็นสิทธิขั้นพื้นฐานที่รัฐธรรมนูญอันเป็นกฎหมายสูงสุดให้การรับรอง