Summary
- อาร์เจนตินา ก็เช่นเดียวกับอีกหลายประเทศในโลก ที่คนทำงานภาคการดูแลเด็ก โดยเฉพาะอาชีพ 'ครูปฐมวัย' ส่วนใหญ่มักจะเป็น 'ผู้หญิง'
- 'เฟเดริโก ทรอตต้า' ครูสอนเด็กปฐมวัยในกรุงบัวโนสไอเรส บอกเหล่าถึงมุมมองของสังคมที่มีต่อครูปฐมวัยผู้ชายที่เขาต้องเผชิญ
- นอกจากการเปลี่ยนมุมมองของสังคมแล้ว การปรับปรุงสภาพการทำงาน การจ่ายเงินเดือนครูทุกคนให้ดีขึ้น ก็ถือเป็นสิ่งที่จำเป็นด้วยเช่นกัน
ช่วงเดือน ก.ย. 2565 ILO Voices แพลตฟอร์มการเล่าเรื่องแบบมัลติมีเดียขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ได้นำเสนอเรื่องราวของ 'เฟเดริโก ทรอตต้า' ครูสอนเด็กปฐมวัยในกรุงบัวโนสไอเรส เมืองหลวงของประเทศอาร์เจนตินา
0 0 0
ตั้งแต่ผมตัดสินใจฝึกสอนในตำแหน่งครูปฐมวัย ผมก็ได้รับฟังคำบอกเล่าที่ไม่พึงปรารถนานับพันเรื่อง
อาจารย์ของผมให้การรับรองเป็นอย่างดีระหว่างทำการศึกษาและนำทางผมสู่เส้นทางนี้ ในที่ทำงานเพื่อนร่วมงานที่เป็นครูผู้หญิงก็ต้อนรับผมด้วยอ้อมแขนที่เปิดกว้างเช่นกัน
แต่การอธิบายต่อสังคมไม่ใช่เรื่องง่าย บางคนมองว่าผมเป็นคนประหลาด พวกเขามองผมด้วยสายตาแปลกๆ
เมื่อผมฝึกงาน ผมต้องสวมเสื้อเอี๊ยมลายสก๊อต เมื่อผมออกไปเดินเล่นตามถนน ไปโรงเรียนอนุบาล ผู้คนจะมองมาที่ผมและพูดว่า "ผู้ชายที่สวมเสื้อเอี๊ยมนี่เป็นคนบ้า"
เป็นเรื่องผิดปกติมากในสังคมของเรา [ประเทศอาร์เจนตินา] ที่จะเห็นชายคนหนึ่งในชุดเสื้อเอี๊ยมแบบนี้ ซึ่งเราใส่ในห้องเรียน ที่ถือเป็นเรื่องของผู้หญิง
ผมต้องทนกับสายตาที่คุกคามและถูกต่อว่าอย่างเช่น "นั่นสำหรับผู้หญิง นั่นสำหรับพี่สาว" ในตอนแรกๆ ผมรู้สึกเจ็บปวดและตกใจ บางทีมันก็เกินที่จะรับไหว แต่ทุกวันนี้ผมพูดว่า "ขอบคุณ" กับความคิดเห็นเหล่านี้
ผมเลือกอาชีพนี้เพราะมีความสนใจ หลายปีก่อน ผมไปโรงเรียนอนุบาลกับน้องสาวคนเล็ก และเห็นชายคนหนึ่งสอนอยู่ในห้องเรียน ในตอนนั้นมันดูบ้ามากสำหรับผม และผมก็เริ่มสงสัยเกี่ยวกับอาชีพนี้ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
ผมได้พูดคุยกับครอบครัวของผม พวกเขาบอกว่ายังมีผู้ชายที่ใฝ่หาอาชีพประเภทนี้ และผมควรจะมีอิสระที่จะไล่ตามสิ่งที่ต้องการ พวกเขาสนับสนุนให้ผมก้าวไปข้างหน้าในสิ่งที่ผมเลือก
เมื่อผมเริ่มเรียน ผมเป็นผู้ชายคนเดียวในหลักสูตรนี้ ค่อนข้างแปลกสำหรับพวกเขาที่มีผู้ชายอยู่ในกลุ่มการศึกษาของพวกเขา อาจารย์มีช่วงเวลาที่ยากลำบากในการที่จะพูดว่า "นักศึกษาหญิงและนักศึกษาชาย" แทนที่จะเป็นเพียง "นักศึกษาหญิง" เมื่อพูดในชั้นเรียน
ตอนที่ผมฝึกงานด้านการสอน ผมต้องสวมเสื้อเอี๊ยมลายสก๊อตแบบดั้งเดิม ผู้คนต่างตกใจที่เห็นผมใส่ชุดนี้ เพราะโดยส่วนใหญ่แล้วเป็นชุดที่ผู้หญิงสวมใส่ในอาร์เจนตินา | ที่มาภาพ: ILO/OIT
ผมค้นพบว่าในบัวโนสไอเรสมีครูสอนเด็กปฐมวัยที่เป็นผู้ชายเพียง 7 คนเท่านั้นที่ทำงานในระบบการศึกษาของรัฐ แม้จะมีผู้ชายหลายคนที่เรียนมาในสายนี้ แต่ท้ายสุดพวกเขาก็ไปหางานอื่นทำ
ผมคิดว่าครูปฐมวัยที่เป็นผู้ชายต่างก็มีความกลัวแฝงเร้นอยู่ พวกเขาไม่รู้ว่าสังคมและครอบครัวจะมีปฏิกิริยาอย่างไร ผู้อำนวยการโรงเรียนจะมีปฏิกิริยาอย่างไร มันขึ้นอยู่กับสิ่งแวดล้อมในละแวกบ้านหรือเมืองที่พวกเขาอาศัยอยู่ มันเป็นความกลัวที่เกิดขึ้นสำหรับพวกเรา
ผมเจอผู้ชายหลายคนที่ไม่อยากเลือกหรือทำอาชีพนี้ต่อไปเพราะกลัวการถูกสังคมจ้องมองแบบนี้
ผมได้รับการสนับสนุนจากพ่อแม่ เพื่อนฝูง และเพื่อนร่วมงาน แต่การทำงานของผมก็ไม่ได้ง่ายเสมอไปเพราะอคติของสังคมและรายได้ที่ไม่ดีนัก
ผมสอนและดูแลเด็กที่มีอายุระหว่าง 2-3 ขวบ ผมรักการดูแลพวกเขา
เมื่อผู้คนนึกถึงการดูแลเด็ก พวกเขามักจะนึกถึงการดูแลในสถานรับเลี้ยงเด็ก แต่ที่จริงแล้ว สิ่งที่เราทำเป็นมากกว่าการช่วยเหลือเด็กในเรื่องสุขอนามัย อาหาร และการนอนหลับ นอกจากนี้เรายังให้การศึกษาแก่พวกเขาผ่านชั้นเรียนและกิจกรรมต่างๆ โดยการทำให้แน่ใจว่าการศึกษาของเด็กสามารถดำเนินต่อไปได้ระหว่างโรงเรียนอนุบาลและที่บ้าน
หลังจากเรียนมาหลายปี ในที่สุดผมก็ได้เป็นครูปฐมวัย ผมรักงานของผม | ที่มาภาพ: ILO/OIT A. Guyot
ในฐานะนักการศึกษา ผมตระหนักดีว่าผมจะทิ้งเครื่องหมายไว้บนเด็กที่ผมดูแล และเครื่องหมายเหล่านี้จะส่งผลต่อพวกเขาในอนาคต ผมสนุกกับการอยู่กับเด็กๆ ในฐานะครู ผมสอนพวกเขาและพวกเขาก็สอนผมในเวลาเดียวกัน
คุณให้สิ่งที่ดีที่สุดและมากที่สุดแก่พวกเขา เพื่อให้เด็กยังคงเรียนรู้และได้รับการศึกษาต่อไปในโรงเรียนประถมศึกษา มัธยมศึกษา และระดับต่อๆ ไปที่พวกเขาเลือก
ผมสามารถเอาชนะอุปสรรคและอคติด้วยความแข็งแกร่งและด้วยความมั่นใจที่จะก้าวไปข้างหน้าโดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่สังคมมอง | ที่มาภาพ: ILO/OIT A. Guyot
ผมต้องการเติบโตอย่างมืออาชีพในฐานะครูและทำงานในสถานที่ต่างๆ
ผมคิดว่าเพื่อเปลี่ยนมุมมองของสังคม เราต้องสนับสนุนให้ผู้ชายทำงานด้านนี้มากขึ้นและปรับปรุงสภาพการทำงาน ผมไม่เชื่อว่ามันเป็นอาชีพสำหรับผู้หญิงเท่านั้น แม้ว่าจะมีครูผู้หญิงจำนวนมากก็ตาม
เราจำเป็นต้องยกย่องครูปฐมวัยที่เป็นผู้ชาย ให้กำลังใจพวกเขา เคารพพวกเขา และต้องจ่ายเงินเดือนครูทุกคนให้ดีขึ้นด้วย เพื่อที่พวกเขาจะได้ไม่ต้องลำบากด้านการเงิน เราห่วงใยเด็กๆ แต่เราต้องการให้แน่ใจว่าเราได้รับเงินเพียงพอสำหรับพื้นฐาน
เงินเดือนของเรามักมาจากการต่อสู้เสมอ เราใช้ความพยายามอย่างมากในการทำงาน เรามักใช้เงินจากกระเป๋าของเราเองเพื่อเตรียมวัสดุ เพื่อนำชุดสีน้ำหรือสิ่งอื่นๆ ที่เราไม่มี แม้เราจะร้องขอไปแต่บางครั้งเราก็ไม่ได้รับมัน
เป็นการดีเสมอที่จะได้รับการตอบรับเชิงบวก ทั้งหมดนี้หล่อเลี้ยงจิตวิญญาณของผม | ที่มาภาพ: ILO/OIT A. Guyot
ผมยังคงเลือกทำอาชีพที่สวยงามนี้ต่อไป เพราะเด็กๆ ที่อยู่ตรงหน้าผม การได้เห็นพวกเขาหัวเราะ เรียนรู้จากพวกเขา และสามารถสอนหัวข้อต่างๆ ให้กับพวกเขาได้ เป็นสิ่งที่น่าพึงพอใจที่สุด ได้รับการกอดจากพวกเขาทุกวัน ทักทายพวกเขา หรือพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เราพูดคุยหรือทำงานในสัปดาห์หรือวันก่อน ทั้งหมดนี้หมายความว่าผมทำงานได้ดี.
ILO Voices เป็นแพลตฟอร์มการเล่าเรื่องแบบมัลติมีเดียขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ (ILO) ที่เน้นเรื่องราวของบุคคลที่เป็นหัวใจของโลกแห่งการทำงาน โดยเป็นเรื่องราวที่เผยให้เห็นคุณค่า ความหลงใหล และศักดิ์ศรีที่งานนำมาสู่ชีวิตของมนุษย์ ซึ่งสะท้อนถึงแนวทางที่มนุษย์เป็นศูนย์กลางจากปฏิญญาครบรอบ 100 ปีของ ILO เพื่ออนาคตของการทำงาน
ที่มา