ท่านผู้พิพากษา
ความหิวไม่รู้จักกฏหมาย
เพียงข้าต้องการนมข้นหวาน
ให้ลูกที่ร้องไห้มาหลายวัน
บอกอัยการด้วย
ว่าพวกเราหิวข้าว
จานข้าวสังกะสีไม่รู้จักความยุติธรรม

เมื่อพวกท่านได้พบตำรวจ
ด้วยเครื่องแบบเกียรติยศ
ที่สวมใส่
เสื้อผ้าซอมซ่อในฤดูหนาวของเรา
มิอาจปะชุนได้ด้วยสิทธิอันชอบธรรม

ข้ารู้ความเท่าเทียม
มิอาจต่อโต๊ะความเหลื่อมล้ำ
ถึงบัลลังก์
พวกเราต้องการเพียงความอบอุ่น
ก่อนอาหารพร้อมหน้ากันมื้อสุดท้าย

ก่อนจะเข้าเรือนจำ
ข้าขอเวลาเล่นกับลูก
สมมติ
ตัวข้าเป็นพระราชา
ผู้อื่มหมีพีมัน
ครั้งสุดท้าย

ให้ลูกเล่นเป็นนักบุญผู้ไม่เคยหิวข้าว
เพื่อบอกพระเจ้า
ผู้อิ่มทิพย์บนสรวงสวรรค์