บันทึกเสวนา “ผิดไหมถ้าฉันจะรัก” จัดเมื่อ 10 ธ.ค. 65 เสวนาว่าที่ว่าด้วยเสรีภาพในฟามร้ากกกคนพิการรักได้แบบไม่ต้องรอเทพบุตร เทพธิดา หรือคิวปิ้ดยิงศรปักอก ปิ้ว ใครๆ ก็บอกว่าความรักเป็นเรื่องของคนสองคน แต่เมื่อสังคมต่างบอกว่า เป็นคนพิการไม่มีใครรักหรอก รักไปเดี๋ยวก็ถูกหลอก หรือมองว่าคนพิการจะไม่สามารถมีชีวิตรักโรแมนติกได้ แล้วคนพิการคนหนึ่งจะมีรักได้อย่างไร?

ชวนคุยกับ รณภัฏ วงศ์ภา, ชมพูนุท บุศราคัม และณรงค์ศิลป์ ล้านศรี คนพิการทางร่างกายผู้ช่ำชองเรื่องความรัก และดำเนินการเสวนาโดยอธิพันธ์ ว่องไว

หากเชื่อว่าคนพิการคือมนุษย์คนหนึ่งที่มีวิถีชีวิต การตัดสินใจ และเสรีภาพในการมีชีวิตไม่ต่างจากมนุษย์คนอื่น เหตุใดเรื่องราวของคนพิการจึงต้องถูกนำเสนอเฉพาะในแง่มุมวิชาการ หรือทางการแพทย์เพียงไม่กี่มิติ?

ศูนย์การดำรงชีวิตอิสระคนพิการพุทธมณทล, Thisable.me, ประชาไท, สมาคมนักขับเคลื่อนสังคมเพื่อสร้างความเป็นธรรมทางสุขภาวะ (นธส.) และ Die Kommune (ดี คอมมูเน) ชวนฟังเสวนาเพื่อเปิดพื้นที่แห่งเสรีภาพและคืนความเป็นมนุษย์ให้กับเพื่อนคนพิการ ผ่านการแลกเปลี่ยนชุดประสบการณ์ในรูปแบบของงานเสวนาโดยคนพิการรุ่นใหม่ที่เชื่อว่า  ชีวิตไม่ใช่เรื่องง่ายแต่ต้องตัดสินใจได้ด้วยตัวเอง