“สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง” โหมแรงพัด
เพื่อก้าวสู่ ศตวรรษ รัฐแบบใหม่
การปกครอง ต้องคืนสู่ ประชาธิปไตย
ประชาชน คือหัวใจ ให้ฉันทา

จะพลิกโฉม ถั่งโถมแรง สำแดงสิทธิ์
จงลิขิต ชีวิตใหม่ ในคูหา
ทรราช พิฆาตได้ โดยปากกา
ถึงเวลา ยึดอำนาจ โดยราษฏร

ปิดกลไก ในทุกโหมด โคตรลิ่วล้อ
ถ้าปล่อยให้ หายใจต่อ ก็เดือดร้อน
หยุดวังวน พ้นปากเหว รอดสันดอน
ทั้งนาคร วอนพร้อมใจ ไม่ดูดาย

โบกสะบัด พัดให้ไกล ไปให้ทั่ว
ยกชาวบ้าน กรานเหนือหัว อย่ากลัวพ่าย
อำนาจที่ ลี้ลับ ดับมลาย
บทสุดท้าย “สายลมแห่งการเปลี่ยนแปลง”