กดติดตามเพื่อรับชมคลิปใหม่ๆ ที่

หมายเหตุประเพทไทยสัปดาห์นี้ คำ ผกา และเจนวิทย์ เชื้อสาวะถี พูดคุยกับ วริตตา ศรีรัตนา ผู้แปล “ความเปลี่ยวดายอันกึกก้องเกินต้าน” (Too Loud a Solitude/Příliš hlučná samota) ผลงานวรรณกรรมของโบฮุมิล ฮราบัล (Bohumil Hrabal) นักเขียนจากสาธารณรัฐเช็ก ซึ่งชวนให้ผู้อ่านใคร่ครวญถึงคุณค่าหนังสือ และเสรีภาพที่เราทุกคนควรมีสิทธิ์เข้าถึงความรู้อย่างเท่าเทียม

สำหรับวรรณกรรม “ความเปลี่ยวดายอันกึกก้องเกินต้าน” พิมพ์ครั้งแรกในปี 1977 เล่าเรื่องราวของ “ฮัญจา” เป็นคนบดอัดกระดาษขยะในกรุงปราก ผู้รักหนังสือและการอ่านเป็นชีวิตจิตใจ แต่ต้องประกอบอาชีพ “ทำลายหนังสือ” ในสมัยที่สาธารณรัฐสังคมนิยมเชโกสโลวาเกียเซ็นเซอร์งานเขียนและงานศิลปะ เป็นเวลากว่า 35 ปีที่เขาทำงานอย่างโดดเดี่ยวอยู่กับเครื่องไฮดรอลิกบดอัดกระดาษ มีสหายสนิทเป็น “เครื่องทำลายหนังสือ” เก่าคร่ำคร่า นับเป็นช่วงเวลาแห่งความเปลี่ยวดายอันเกินต้าน

วริตตายังชี้ว่าวรรณกรรมของ “โบฮุมิล ฮราบัล” มักสะท้อนเรื่องราวของ คนสามัญธรรมดาที่ต้องใช้ชีวิตอยู่ภายใต้ระบอบการปกครองอำนาจนิยม แต่คนธรรมดาเหล่านั้นไม่อาจหาช่องทางที่จะเป็นขบถต่อระบอบได้เลย งานของเขาชี้ให้เห็นว่าการมองแบบคู่ตรงข้ามว่าระบอบทางการเมืองกดขี่คนธรรมดา เป็นการมองที่ง่ายเกินไป เพราะการกดขี่ที่แท้จริงมาจากตัวปัจเจกบุคคลที่ชอบอยู่ในฟองอากาศของระบอบและใช้ชีวิตของตนไปตามอัตภาพ ซึ่งนี่คือการกดขี่ตัวเอง

ติดตามรายการหมายเหตุประเพทไทยย้อนหลังที่

https://www.facebook.com/maihetpraphetthai [1]

หรือลงทะเบียนรับชมที่ https://youtube.com/prachatai [2]

ผู้สนใจวรรณกรรมแปล “ความเปลี่ยวดายอันกึกก้องเกินต้าน” สามารถสอบถามเพิ่มเติมได้ที่สำนักพิมพ์ Bookmoby Press  [3]หรือที่เพจ “ความเปลี่ยวดายอันกึกก้องเกินต้าน” [4]