กลุ่มผู้ผลิต-ขายสุรา ล่าชื่อยกเลิกกฎหมายห้ามโฆษณาขายเหล้า
3 มิ.ย.2563 สมาพันธ์ผู้ประกอบการผลิตและจำหน่ายสุราแห่งประเทศไทยตั้งแคมเปญในเว็บไซต์ Change.org [1] ให้ประชาชนร่วมลงชื่อร้องเรียนถึงรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสาธารณสุข เพื่อให้ยกเลิกการใช้มาตรา 32 ของพ.ร.บ.ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 ที่กำหนดให้การโฆษณาขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์เป็นความผิด ซึ่งมีโทษจำคุก 1 ปี ปรับเป็นเงินสูงสุด 500,000 บาท หรือทั้งจำทั้งปรับ นอกจากนั้นจะมีการแบ่งค่าปรับ 1 ใน 4 ให้แก่ผู้พบเห็นโฆษณาและแจ้งเบาะแสแก่เจ้าหน้าที่
สมาพันธ์ฯ ได้ชี้ถึงปัญหาของการใช้กฎหมายมาตราดังกล่าวโดยสรุปได้ว่าเป็นกฎหมายที่ซ้ำซ้อนกับกฎหมายอื่นและยังมีโทษปรับที่สูงมาก อีกทั้งการแลกเปลี่ยนและให้ข้อมูลแก่ผู้บริโภคก็ถือเป็นสิทธิอันชอบธรรมที่รัฐธรรมนูญให้การคุ้มครองและการปิดกั้นไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ และอาจนำไปสู่ค่านิยมการดื่มแบบผิดๆ
ในคำอธิบายของสมาพันธ์ฯ ยังระบุอีกว่าปัจจุบันภาคธุรกิจผลิดและจำหน่ายสุรา ไวน์ เบียร์ ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการถูกสั่งปิดกิจการห้ามขาย และถึงแม้ว่าจะให้จำหน่ายแบบซื้อกลับได้ก็มีความจำเป็นต้องสื่อสารกับผู้บริโภค แต่ก็ถูกซ้ำเติมจากการบังคับใช้กฎหมายมาตราดังกล่าว
ข้อเรียกร้องทั้งหมดของสมาพันธ์ผู้ประกอบการผลิตและจำหน่ายสุราแห่งประเทศไทย
หยุดทำร้ายประชาชน ยกเลิก พรบ ควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ มาตรา 32
ตลอดเวลาที่ผ่านมานับแต่มีการใช้กฏหมายนี้ ประชาชน ผู้ประกอบการรายย่อย ร้านค้า เดือดร้อนจาก กฏหมายมาตรา 32 แห่งพระราชบัญญัติควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ พ.ศ. 2551 ขอสรุปให้ฟังโดยง่ายคือ
* ซ้ำซ้อนกับกฏหมายอื่น ๆ ที่บังคับควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์อยู่แล้ว
* ซ้ำเติมภาคธุรกิจ ภาคประชาชน โดยบทบังคับและลงโทษที่รุนแรงเกินเหตุ
* ละเมิดสิทธ์ ในการสื่อสารหรืออธิบายสินค้าและบริการรวมถึงสิทธ์ในการรับข้อมูลของประชาชน
ขยายความ
1. ถูกนำไปตีความโดยใช้ดุลยพินิจของพนักงานเจ้าหน้าที่อย่างไม่เหมาะสมหรือเกินจำเป็น การบังคับใช้กฎหมายนี้โดยใช้โทษปรับในอัตราสูง โดยไม่คำนึงถึงพฤติกรรมการใช้สังคมออนไลน์ของประชาชนทั่วไป ผู้ผลิตรายย่อยรายใหม่ และธรรมชาติของสื่อที่มีการเปลี่ยนแปลง นับเป็นการกีดกันการทำธุรกิจการค้าอย่างเสรีอย่างไม่ยุติธรรม
2. ค่าปรับที่สูงเกินที่ผู้ประกอบการรายย่อย และประชาชนทั่วไปที่มีโอกาสทำผิดโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ จะสามารถรับได้ อัตราค่าปรับที่กำหนดโดยระเบียบกรมควบคุมโรค กำหนดให้ใช้อัตราสูงเกินความเหมาะสม โดยผู้ผลิตที่กระทำความผิดจะถูกปรับในอัตราสูงสุดที่กฎหมายกำหนด คือ 500,000 บาท แต่โดยแท้จริงแล้ว อัตราค่าปรับในพระราชบัญญัติที่กำหนดไว้สูงนั้น เพื่อให้ใช้อัตรานั้นได้ตลอดระยะเวลาที่กฎหมายมีผลบังคับใช้ในอนาคตตามอัตราเงินเฟ้อ
3. การแลกเปลี่ยนและให้ข้อมูลซึ่งมีการอ้างอิงจากสากลจึงสำคัญและมีประโยชน์ต่อผู้บริโภค ถือเป็นสิทธิ์อันชอบธรรมที่รัฐธรรมนูญให้การคุ้มครอง การให้ข้อมูลผู้บริโภคจากความรู้และประสบการณ์ของผู้วิจารณ์ อันเป็นการส่งเสริมการเรียนรู้ การปิดกั้นไม่ให้มีการแลกเปลี่ยนความรู้ ไม่ก่อให้เกิดประโยชน์ใดๆ และนำไปสู่ค่านิยมการดื่มแบบผิดๆจึงไม่ควรขัดขวางหรือปิดกั้นประชาชนในการให้ความรู้เพื่อนำไปสู่วัฒนธรรมการดื่ม (drinking culture) ที่ดีและสร้างค่านิยมใหม่ ๆ
4. ปัจจุบันภาคธุรกิจผลิตและจำหน่ายสุรา ไวน์ เบียร์ ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากการถูกสั่งปิดกิจการห้ามขาย และในปัจจุบันแม้จำหน่ายได้แต่ห้ามบริโภคภายในร้าน จำต้องสื่อสารกับผู้บริโภคให้มีรายได้พอประทังค่าใช้จ่าย กลับถูกซ้ำเติมจากการเข้มงวดบังคับใช้กฎหมายในเวลายากลำบากเช่นนี้ กฎหมายควรมีไว้เพื่อบำบัดทุกข์บำรุงสุข มิใช่เพื่อซ้ำเติมให้ประชาชนเดือดร้อนมากกว่าที่เป็นอยู่
จึงขอร้องเรียนถึงการกระทำของสำนักงานคณะกรรมการควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข ที่ได้มีการระดมกวาดล้างร้านค้า ผู้ผลิต ผู้แทนจำหน่าย และนักวิจารณ์เครื่องดื่ม ตลอดจนบุคคลทั่วไปที่แสดงภาพและข้อความเกี่ยวกับคุณภาพของเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทางสื่อสังคมออนไลน์ และสื่ออื่นๆ ด้วยข้อหาที่มีโทษหนัก โปรดพิจารณาแก้ไขเยียวยาสถานการณ์โดยเร่งด่วน
ในเดือนที่ผ่านมาปรากฏกรณีที่ผู้ประกอบการผับบาร์ได้รับจดหมายเรียกจากสำนักงานคณะกรรมการควบคุมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข เรื่องให้ทางร้านเข้าชี้แจงกรณีที่ทางร้านได้เผยแพร่ข้อความโฆษณาเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ผ่านทางสื่อสังคมออนไลน์ประเภท Facebook เช่นในกรณีของร้าน Bottle rocket craft beer bar [2] โดยเล่าถึงผลกระทบที่ต้องปิดร้านชั่วคราวจากมาตรการสั่งปิดสถานบันเทิง ผับบาร์ โดยกล่าวถึงความจำเป็นที่จะต้องทำการโฆษณาขายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์บนสื่อสังคมออนไลน์เนื่องจากต้องปิดหน้าร้านมาตลอดตั้งแต่มีคำสั่งให้ปิดสถานบริการ ทำให้รายได้ลดลงถึง 95% และยังมีค่าใช้จ่ายทั้งค่าน้ำค่าไฟ ค่าพนักงานและค่าสินค้าที่กำลังจะหมดอายุ
อย่างไรก็ตาม การอนุญาตให้เปิดสถานประกอบการผับบาร์ก็ยังมีแนวโน้มถูกเลื่อนออกไปอีก โดยมติชนออนไลน์ [3]รายงานถึงการแถลงของนพ.ธนรักษ์ ผลิพัฒน์ รองอธิบดีกรมควบคุมโรค เมื่อวันที่ 1 มิ.ย.2563 ที่กล่าวถึงมาตรการผ่อนปรนระยะที่ 4 ในส่วนของให้สถานบันเทิงกลับมาเปิดกิจการไว้ว่า
“จากบทเรียนของต่างประเทศ ว่า No country open Completely โดยมีอาจารย์ท่านหนึ่งแปลไว้แบบสนุกๆ ว่า ไม่มีประเทศไหนเปิดประเทศตัวเองแบบอ้าซ่า ไม่มีใครเปิดทั้งหมด ความคิดเห็นเชิงวิชาการให้กิจการที่มีความเสี่ยงสูงเปิดหลังสุด จะต้องเปิดระมัดระวัง ไม่กลับไปเป็นเหมือนเดิม ดังนั้น สถานบันเทิง ที่มีคนแออัด ไหล่ชนไหล่ สภาพจะต้องไม่เหมือนเดิม และก็เข้าใจถึงความยากลำบากของกิจการนี้เช่นกัน ก็อยากให้เขาได้เปิดเหมือนกันแต่ว่าก็ห่วงใยอย่างอื่นมากเหมือนกัน คงต้องดูเป็นขั้นเป็นตอนว่าเราให้ความสำคัญกับเรื่องอะไรมากที่สุด แต่อย่างไรก็ตาม ขณะนี้อนุญาตให้ซื้อแอลกอฮอล์ได้ หลายคนซื้อกลับไปดื่มที่บ้าน ก็มีความเสี่ยงน้อยกว่า เพราะคนที่ร่วมวงกันเป็นคนกลุ่มเดียวกัน แต่การกินที่ร้านจะมีหลายวง”
ทั้งนี้ตั้งแต่เกิดการระบาดโควิด-19 ส่งผลให้ธุรกิจผับบาร์ต้องปิดตัวลงชั่วคราวตามมาตรการป้องกันการระบาดของรัฐที่ประกาศตั้งแต่วันที่ 17 มี.ค.2563 [4] แต่ได้สร้างผลกระทบต่อรายได้จนต้องปิดตัวลงไปหลายราย
โคโคนัทส์ แบงค็อก [5]ได้สัมภาษณ์เจ้าของร้าน FooJohn ถนนเจริญกรุง กรุงเทพฯ ที่ขณะนี้ได้ปิดตัวลงไปแล้ว โดยในข่าวระบุว่าทางร้านไม่ได้รับความช่วยเหลือใดๆ จากรัฐบาล ไม่ว่าจะเป็นรูปแบบเงินกู้หรือเงินช่วยเหลือ
นอกจากนั้น ประชาชาติธุรกิจ [6]รายงานสถานการณ์ของสถานบันเทิงในพัทยา จ.ชลบุรี ในข่าวระบุถึงนางอำพร แสงแก้ว เจ้าของร้านเดอะสโตนเฮาส์ วอล์คกิ้งสตรีท พัทยา ที่ให้สัมภาษณ์ว่าขณะนี้ธุรกิจสถานบันเทิงในเมืองพัทยาประมาณ 12,000 แห่งได้รับผลกระทบหนักมากจากการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโควิด-19 และรัฐบาลมีคำสั่งให้ปิดกิจการชั่วคราวมากว่า 2 เดือนแล้ว ซึ่งทำให้สถานประกอบการราว 30%