ดูสัตว์พืชสารพัดวัฏสงสาร เห็นห่วงโซ่อาหารการมีอยู่
กวางกินหญ้าไม่ล่าใครในไพรภู เก้งก็รู้แต่ใบไม้ได้หากิน
ซุ่มเสือสิงห์วิ่งกระโจนโผนเข้าจับ ไล่ล่างับยามเมื่อหิวทั้งทิวถิ่น
เขี้ยวเล็บพละกำลังดังชาชิน เหยื่อก็ดิ้นรนหนีสุดชีวา
คนดูสารคดีชีวิตสัตว์ จิตประหวัดชีวิตคิดคุณค่า
สรรพสัตว์สารพัดในอัตตา การไล่ล่าคลาคล่ำดึกดำบรรพ์
สัตว์ล่าสัตว์เพราะหิวเห็นเป็นเหตุผล คนล่าคนเพราะอะไรใช้ยึดมั่น
คนล่าคนทั้งที่อิ่มหมีพีมัน หรือคนนั้นอร่อยลิ้นกินวิญญาณ !
เป็นห่วงโซ่ของอาหารถึงปานไหน แล้วหัวใจที่ในโซ่โธ่สงสาร
ในเส้นทางฝ่าฟันอันธพาล โซ่อาหารพลังงานการราญรอน
ฝ่ายที่ตกเป็นเหยื่อถูกเถือสนุก เลือดเนื้อคลุกปากแดงแข่งขย้อน
โศกนาฏกรรมซ้ำซากฝากดงดอน มองสัตว์ย้อนดูคนเหมือนกลไก
คนดิ้นรนบนตำแหน่งแห่งผู้ล่า เหนือสิงห์สาราสัตว์รัฐยิ่งใหญ่
มีห่วงโซ่มโหฬารตระการไกล ล่าหัวใจจิตวิญญาณการยำเกรง
คนดิ้นรนอยู่บนโลกมีโศกสุข ที่มากทุกข์เพราะมีกดขี่ข่มเหง
โศกนาฏกรรมซ้ำ ๆ นำบรรเลง เป็นบทเพลงแห่งทุกข์ปลุกสู้เอย
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)