ภาพจาก www.manager.co.th

เดอะ การ์เดียน- นักศึกษาชาวอินโดนีเซียกว่า 200 คน ในนามของกลุ่ม Concerned Muslim ได้รวมตัวกันกลางกรุงจาการ์ต้า พร้อมกับป้ายที่มีข้อความว่า "ไม่เอาเพลย์บอย"พร้อมกับตะโกนส่งเสียงร้องให้คนผ่านไปผ่านมาได้ยินว่า "อย่ามาพิมพ์หนังสือลามกที่นี่ ช่วยรักษาประเทศอินโดนีเซียให้สะอาดด้วย"

"เราไม่ต้องการสื่อลามกแบบนั้นที่นี่" มูฮัมหมัด ซาลิม กล่าว "ที่นี่มีความชั่วร้ายมากพอแล้ว"

การประท้วงครั้งนี้เกิดขึ้นเนื่องจากนิตยสารเพลย์บอย ได้ลงนามข้อตกลงกับบริษัทที่อินโดนีเซียแล้วว่า จะทำการพิมพ์นิตยสารเพลย์บอย ภาคภาษาอินโดนีเซีย ออกวางจำหน่าย

ทั้งนี้ เดวิด วอร์คเกอร์ บรรณาธิการบริหาร เพลย์บอย ได้ยืนยันในการสัมภาษณ์กับเดอะ การ์เดียน ว่า ได้ลงนามไปแล้วจริง และแม้ว่า นิตยสารจะต้องเลื่อนกำหนดการตีพิมพ์ล่าช้าออกไป จนกว่าหุ้นส่วนทั้งสองฝ่ายจะพึงพอใจในตัวสินค้าที่กำลังเป็นกล่าวถึงกันอยู่ว่าอ่อนไหวทางการตลาดมาก แต่นี่ก็จะเป็นภาคภาษาต่างประเทศลำดับที่ 21 ของนิตยสารเพลย์บอย

"เราจะดูแลตกแต่งให้เข้ากับวัฒนธรรมและรสนิยมของตลาดอินโดนีเซีย และเป็นไปตามมาตรการทางกฎหมายของภูมิภาคนี้" วอล์คเกอร์กล่าว

วอล์คเกอร์ยังบอกด้วยว่า เพลย์บอยภาคภาษาอินโดนีเซียนั้นจะไม่ลงรูปเปลือยหรือภาพที่มีเนื้อหาไปในทางเพศ

"นิตยสารใดก็ตามที่เราจะเปิดตัวที่อินโดนีเซียจะเน้นไปในหลายๆ ด้านในเรื่องต่างๆ เพราะว่า เพลย์บอย นั้น มีชื่อเสียงในเรื่องของกองบรรณาธิการที่มีคุณภาพสูง รวมทั้งบทสัมภาษณ์และสารคดีต่างๆ ที่เขียนโดยนักเขียนและนักข่าวที่มีชื่อเสียงในประเทศนั้นๆ"

คำพูดของวอล์เกอร์นั้น กลุ่มแกนนำอนุรักษ์นิยมอิสลามไม่ได้ให้ค่ามากนัก เพราะกลุ่มนี้กำลังออกมาประท้วงแทบทุกวันและมีการร้องเรียนขยายวงกว้างขึ้นในอินเตอร์เน็ตที่มีที่ท่าว่ากำลังจะใช้ประเด็นนี้เพื่อเป็นยกระดับมาตรฐานทางศีลธรรม

"จากมุมมองในฐานะที่เป็นรัฐบาล เราไม่เห็นด้วยที่จะให้มีการตีพิมพ์เพลย์บอย" ยูซุป คาลลา รองประธานาธิบดีอินโดนีเซียกล่าว

ฮัสยิม มุซาดี ผู้ที่เรียกได้ว่าเป็นผู้ยึดมั่นในหลักการ ประธานองค์กรมุสลิมที่ใหญ่ที่สุด นาห์ดลาตุล อุลามะ ซึ่งเป็นองค์กรที่เป็นสายกลาง รู้สึกแย่กับเรื่องนี้พอๆ กัน "อินโดนีเซียนั้นต่างจากที่อื่นๆ อย่างยุโรป หรืออเมริกา ที่ซึ่งวัฒนธรรมและและทัศนคติต่อเรื่องโป๊เปลือยนั้นต่างกับเราอย่างสิ้นเชิง เพลย์บอยนั้น ไม่มีพื้นที่เหมาะสมสำหรับบรรทัดฐานทางสังคมของเรา"

ส่วนเฟอรี่ อับดุลเลาะห์ คนขายนิตยสารย่านจาการ์ต้า ตะวันตก ที่มักจะเข้าไปขายในระหว่างช่วงเวลาที่รถติดไฟแดงบนถนนหลวง หัวเราะเมื่อได้ยินเรื่องการคัดค้านและบอกว่า "หนังสือลามกขายดีมาก" เขาพูดไปพร้อมกับเปิดแคตาล็อก เพื่อให้ดูแมกกาซีน ชื่อ Tits เป็นนิตยสารที่ผลิตในอินโดนีเซีย ที่มีภาพผู้หญิงเปลือยและมีเรื่องราวที่แต่งขึ้นเกี่ยวกับเซ็กซ์

"ผมพยายามขายแคตตาล็อกมา 10 วัน ในขณะที่สัปดาห์นี้ผมขาย Tits ได้ สามฉบับแล้ว"

เอ็ดดี้ ซูปราบโต จากพันธมิตรผู้สื่อข่าวอิสระเชื่อว่า การออกมาคัดค้านนั้นเป็นเรื่องของความอวิชชา การเป็นโรคหวาดระแวงต่างชาติ และเป็นพวกปากว่าตาขยิบ "เป็นเรื่องของการเกลียดชังสินค้าต่างชาติอย่างไร้เหตุผล พวกเขายังไม่รู้เลยว่า มันจะดีหรือจะเลว พวกเขาแค่โยงชื่อเข้าไปเกี่ยวกับสื่อลามกอื่นๆ เขาไม่รู้หรอกว่า เพลย์บอยนั้นเคยสัมภาษณ์อิสลามอเมริกาคนสำคัญตั้งหลายคน และเขาก็มีบทความเกี่ยวกับเรื่องของ อัล-กออิดะ"

เขายังชี้ให้เห็นด้วยว่า บรรดาสื่อลามกที่แรงและถึงกึ๋นกว่าเพลย์บอยนั้นก็มีวางจำหน่ายแล้วในจาการ์ต้า คนขายแบบหนังสือประเภทนี้ก็มีอยู่ทั่วทุกสี่แยกไฟแดงในเมือง เขตโกลด้อก หรือย่านไชน่า ทาวน์นั้น เป็นที่รู้กันดีว่ามี ดีวีดี ลามกจำหน่าย และกลุ่มที่เฝ้าระวังเรื่องนี้รายงานเสมอถึงเรื่องที่ว่ามีการดาวน์โหลดภาพปีจำนวนมากที่อินเตอร์เน็ต คาเฟ

ลีโอ บาตูบารา สมาชิกอาวุโสของสภาผู้สื่อข่าวอินโดนีเซีย กล่าว่า มีสื่อสิ่งพิมพ์กระแสหลักอยู่ประมาณ 20 ฉบับที่คนบ่นมาตลอด "บางฉบับก็เป็นของต่างประเทศ แต่ส่วนใหญ่ก็เป็นของอินโดนีเซียเอง เราคงจะทำอะไรกับเรื่องนี้ไม่ได้หรอก เพราะเราไม่ได้มีอำนาจไปกำกับดูแลบรรดาสื่อลามก นั่นเป็นเรื่องของตำรวจเขา"

นิตยสารบางฉบับ อย่างเช่น มาตรา ( Matra ) และ ป็อบปูล่า ( Popular) ของอินโดนีเซียนั้นก็อยู่มาราว 20 ปีแล้ว ในขณะที่นิตยสารหัวนอกอย่าง FHM, Maxim, และ Cosmopolitan ก็เพิ่งจะเข้ามาใหม่ "มีหนังสือที่เรียกว่า อยู่ในขั้นลามกจริงๆ น้อยมาก" แอนดี บายูนิ บรรณาธิการจาการ์ต้า โพสต์กล่าว "และตอนนึ้คนก็กำลังสับสนระหว่าง ภาพลามกอนาจาร (pornography) กับสิ่งเร่งเร้าให้เกิดความปรารถนาทางเพศรส ความรักใคร่ (eroticism)"

ตามกฎหมายอาญาอินโดนีเซียที่มีอยู่นั้นมีจำนวนไม่น้อยที่เป็นเสมือนการเมาค้างมาตั้งแต่สมัยที่เป็นอาณานิคมของชาวดัตช์ ซึ่งไม่ได้มีการจำกัคความว่า ลามกอนาจาร (pornography) แต่บรรดา ส.ส.ทั้งหลายกำลังจะเปลี่ยนแปลงกฎเหล่านี้ ทว่า รัฐบัญญัติสื่อลามกอนาจารกำลังถูกคัดค้าน เนื่องจากว่า พวกเขาไม่สามารถจะตัดสินใจได้ว่า อะไรคือความเหมาะสมตามกฎหมายปัจจุบัน เพราะรัฐบัญญัติอาจทำให้การที่สามีจูบภรรยาในที่สาธารณะเป็นสิ่งผิดกฎหมาย การแต่งกายตามประเพณีของชาวปาปวน (ที่มีแต่สิ่งห่อหุ้มอวัยวะเพศเอาไว้และไม่ใส่อะไรอีกเลย) หรือการเต้นระบำพื้นเมืองที่เต้นไปพร้อมกับดนตรีที่เรียกว่า dangdut ก็ผิดกฎหมาย

"เราไม่สนหรอกว่าเขาจะว่าอะไร หรือทำอะไร เพราะตอนนี้เป็นเพียงเวลาที่นักการเมืองต้องกระโจนกันลงมาเล่นประเด็นสื่อลามก แล้วทุกคนก็ไม่อยากพลาดขบวนที่จะเข้ามาร่วมเล่นในเกมนี้ด้วย เขาอาจจะผ่านกฎหมายนี้ แต่เชื่อเถอะว่าจะมีรูโหว่มาก ยากที่จะรู้ว่าจะมีอะไรเปลี่ยนแปลงไปบ้าง" บายูนิกล่าว

อับดุลเลาะห์ คนขายนิตยสารกล่าวว่า "ผมเดาว่า เพลย์บอย อินโดนีเซียนั้นจะมีจำหน่ายให้กับสมาชิกหรืออยู่ในร้านหนังสือที่ทันสมัยเท่านั้น ผมมั่นใจว่า ผมก็คงจะรับมาขายตั้งแต่วันแรกที่หนังสือเปิดตัวเลยละ เข้าใจว่ายอดจำหน่ายคงจะเป็นที่น่าพอใจแน่นอน"

อนึ่ง นิตยสารเพลย์บอย ตั้งขึ้นโดย Hugh Marston ในปี 1953 ซึ่งขณะนั้นมีอายุเพียง 27 ปี ปัจจุบันเขาเป็นบรรณาธิการใหญ่ และลูกสาวของเขา Christie Hefner เป็นประธานคณะกรรมการบริหาร (CEO) ของ เพลย์บอย เอ็นเตอร์ไพรส์

เพลย์บอยมียอดจำหน่ายในอเมริกา 3 ล้านฉบับ ที่อื่นทั่วโลก 4.5 ล้านฉบับ ปัจจุบันมีหัวอยู่ในประเทศต่าง 20 แห่ง ได้แก่ บราซิล, บัลกาเรีย, โครเอเชีย, เชค รีพับลิค, ฝรั่งเศส, เยอรมนี, กรีซ, ฮังการี, เจแปน, เม็กซิโก, เนเธอแลนด์, โปแลมด์, โรมาเนีย, รัสเซีย, เซอร์เบีย, สโลเวเนีย, และสเปน โดยภาคต่างประเทศเล่มแรก คือ เยอรมนี ปี 1972 และ ล่าสุดคือ เซอร์เบีย ปี 2004 และอินโดนีเซียที่จะเป็นประเทศล่าสุดแต่กำลังอยู่ระหว่างการถกเถียงกันอยู่ดังกล่าว

------------------------------------------------------

ที่มา :http://www.guardian.co.uk/indonesia/Story/0,2763,1697987,00.html?gusrc=rss