เมื่อ “19 กันยาฯ ปี 49”    
สุดปวดร้าว เข้าทางของทหาร
ปฏิวัติโค่นล้ม รัฐบาล    
เถลิงอำนาจเผด็จการ กลับคืนมา

หลังเหตุการณ์ ปี 35 พฤษภาทมิฬ
คิดว่าสิ้น หมดแล้ว วังวนห่า
เผด็จการยังมีหน้า กล้ากลับมา
เขียนกฎหมายวางยา ประชาชน

ใช้องค์กรอิสระ ตุลาการ
เป็นมือไม้ทำงาน อย่างได้ผล
ทำลายล้างรัฐบาล ของปวงชน
โดยไม่สน สิทธิ์เสียง ของคนไทย

แม้เลือกตั้งพ่ายแพ้ มิยอมรับ
ก็หวนกลับ มาปฏิวัติใหม่
ระยำเหี้ยได้ตาม อำเภอใจ
กติกาก็ร่างใหม่ รับใช้ตน

ประชาชนทุกคน ต้องทนทุกข์
รอวันคืนความสุข สิ้นไร้ผล
ต่างแหงนหน้ามองฟ้า ยังเบื้องบน
เริ่มเสาะค้น หนทาง สร้างปัญญา

ถึงวันนี้ปวงชน ทุกคนรู้
ที่ต้องเวียนจมอยู่ วังวนห่า
การปกครองต้องในกรอบ ครอบกะลา
อะไรคือปัญหา พาอับปาง

ครบ 19 กันยาฯ ในปีนี้
14 ปี ที่รอวัน ต้องสะสาง
14 ปี ที่ความหวัง เคยเลือนราง
เริ่มมีแสงสว่าง ขึ้นกลางใจ

ประชาชนถูกเบิกตา และท้าสู้
แม้ไม่รู้ จะจบลงในวันไหน
แต่ทุกคนวันนี้รู้ สู้กับใคร
ถอยเป็นทาสสู้เป็นไท ให้บ้านเมือง