ยอมใจดอกไม้ฤดูร้อนอ่อนหวาน
แสนร้อนยังเบิกบานสำราญแสง
เปล่งสีสรรอวดหล้าเข้าตาแมลง
ขึ้นบินแข่งคลุกคลีตีโมง
ณ แผ่นดินสุวรรณภูมิชอุ่มนี้
ฤดูมีคิมหันต์ควันโขมง
มีอดีตปัจจุบันอันใยโยง
ผู้ตายโหงให้ระลึกนึกทุกปี
10 เมษา - 19 พฤษภา ปี 53
สองเดือนควบคู่ความตามขยี้
13 ปีแล้วที่ผ่านเหมือนนานนี้
แต่คดีไม่คืบหน้าเพราะว่าอะไร ?
ทำหลงลืมขอยืมเวลาใครฆ่าคน
กลางถนนในเมืองหลวงบ่วงป่วยไข้
ฤดูร้อนทุกๆ ปีขยี้ใจ
กี่คนใครลืมลงคงโหดเกิน
อำมหิตเหี้ยมโหดเหมือนโกรธแค้น
เพื่อนร่วมแดนแผ่นดินสิ้นสรรเสริญ
สไนเปอร์เป่ากระหม่อมย่อมยับเยิน
ไม่บังเอิญเพราะภาพฟ้องสมองกระจาย
กับเพื่อนร่วมชาติบังอาจกระทำอำมหิต
ในห้วงจิตหัวใจใครสลาย
13 ปีผ่านไปไม่คลี่คลาย
ความโหดร้ายกระหายเลือดเดือดกลางแล้ง
ฤดูร้อนปีนี้มีเลือกตั้ง
ตะแบกสะพรั่งแข่งคูนกลางสูรย์แสง
หลากหลายพันธุ์พืชออกดอกแสดง
ข้าวของแพงค่าแรงต่ำย้ำเร่าร้อน
ระบอบประชาธิปไตยไปเลือกตั้ง
เสียงปราศรัยดังลีลามาสลอน
สุวรรณภูมิชอุ่มแดนราษฎร
จะกระฉ่อนชัยชนะเผด็จการ
เป็นวาระสะสางหนทางประเทศ
ใดเป็นเหตุเภทภัยให้สังหาร
คนเท่ากันเท่านั้นหยุดอันธพาล
1 เสียงสิทธิ์สื่อสารบ้านเมืองเรา
ลมร้อนปีนี้มีมหาอานุภาพ
รวมตัวปราบอำนาจบาตรใหญ่เหย้า
ประกาศไป เคยไร้ค่าปัญญาเบา
เคยถูกเขาลวงหลอกมาข้าไพร่เอย
