(กาพย์ห่อโคลง)

๏ บินสูงมองเห็นโลก ล้วนสุขโศกคละเคล้าไป
ที่ร้ายนั้นมือใคร คอยกดให้กระทำการ ฯ

๏ บินสูงอยู่ฟากฟ้า แลเห็น
ใครเข่นใครฆ่าเค้น ข่มให้
ใครกดขี่เลือดเย็น ทุกข์ทั่ว
ใครแบ่งท้องฟ้าได้ แถนไท้ห่าใด ฯ

๏ เหยียบหัวสร้างชนชั้น คอยปิดกั้นคั่นโอกาส
นับวันยิ่งผูกขาด ปราศจากความเป็นธรรม ฯ

๏ เหยียบหัวกดขี่ไว้ ชนชั้น
ชีวิตไม่แบ่งปัน ช่วยเกื้อ
มือยาวยิ่งสาวกั้น โอกาส
เทียมเท่าแค่ฝันเรื้อ แต่ไร้เรื่องจริง ฯ

๏ หมาขี้เรื้อนอวดเบ่ง ครัดเคร่งคลุมขนราชสีห์
คำรามแต่ละที มิอาจหนีกระพี้ตน ฯ

๏ หมาแก้ตัวเอ่ยอ้าง ราชสีห์
หอนเห่าว่าตนดี เบ่งโอ้
ขี้เรื้อนบ่ปิดที่ ผิวด่าง
ก็มีแต่พวกโง่ ข่มไว้สนตะพาย ฯ

๏ กลืนกินจนสิ้นหวัง ชาติภินท์พังช่างเลวร้าย
ปกครองจนวอดวาย เจริญได้ก็เพียงฝัน ฯ

๏ สวาปามจมเขี้ยว หมดหวัง
ผู้ปกครองน่าชัง เลวร้าย
อสูรสูบบ่ยั้ง อย่างชั่ว
กี่ชาติก็บ่ใกล้ เจริญได้เพียงฝัน ฯ

๏ ก็ใครกันเล่าหนา เทพหรือประชาที่หักร้าง
บ้านเมืองจึงสล้าง อย่าอ้างใครแต่ฝ่ายเดียว ฯ

๏ ใครเล่าที่ร่วมสร้าง ถากถาง
ใครเหนื่อยยากหักร้าง ไพรกว้าง
ใครลงเรี่ยวแรงบ้าง วานบอก
ประชาฤาเทพสร้าง เบ่งอ้างบารมี ฯ

๏ คอรัปชั่นชวนชิม สนิมร้ายประเทศไทย
ต่างฝ่ายต่างมือไว คอยรีดไถประชาชน ฯ

๏ นักการเมืองโกงสิ้น ชาติไทย
ชนชั้นนำวิไล เลิศฟ้า
ราชการต่างรีดไถ ไปทั่ว
คอรัปชั่นกันสุดหล้า งั่งบ้าชวนชิม ฯ

๏ บ้านเมืองนี้ป่าเถื่อน คอยซ่อนเงื่อนไร้คุณธรรม
อุ้มฆ่าบ้าระห่ำ กระทำได้ไม่อายใคร ฯ

๏ บ้านเมืองนี้เถื่อนไร้ คุณธรรม
ใครมีอำนาจทำ ชั่วได้
อุ้มสั่งฆ่าระห่ำ แหนงหน่าย
ถ่อยเถื่อนแผ่นดินร้าย ล่าแล้งยุติธรรม ฯ

๏ ต่างคนต่างประกาศ ต่างรักชาติแต่ใจกลัว
เอาจริงมือสั่นรัว หดหัวทั่วจำนนยอม ฯ

๏ รักชาติฤาที่แท้ รักตัว
อุปทานไปทั่ว แหล่งหล้า
อธรรมประพฤติชั่ว ดาษดื่น
สงบอยู่บ่มีกล้า เสนอหน้าสอพลอ ฯ

๏ งาช้างกับเขี้ยวหมา ต่างที่มาไม่เหมือนกัน
ดั่งชั่วกับดีนั้น ศีลธรรมกั้นยากบรรจบ ฯ

๏ งาช้างห่อนงอกเงื้อ ปากหมา
คนชั่วยากศรัทธา เชื่อได้
ความถูกบ่ได้มา จากผิด
อำนาจบังคับให้ อย่าได้ไว้ใจ ฯ

๏ อำนาจรวบกระจาย ความมุ่งหมายย่อมแตกต่าง
โปร่งใสมิอาจอ้าง หากปิดทางให้ตรวจสอบ ฯ

๏ เผด็จการยากไร้ โปร่งใส
เลวง่ายระวังไว้ อย่าเชื่อ
อำนาจย่อมเอื้อให้ อำนาจ
เงินอาจง้างเหล็กเงื้อ เกื้อให้นายทุน ฯ

๏ ทุจริตหรืออย่างไรกัน ใยท่านร่ำรวยมหาศาล
ชีวิตเป็นแค่ราชการ ใยบ้านเรือนโอฬารใหญ่โต ฯ

๏ ราชการรวยได้ จากไหน
ทุจริตหรือไม่ ใคร่รู้
ใครที่ปกป้องไทย แท้แน่
ใครแค่ช่วยพวกกู้ เหยียบซ้ำกระหน่ำไทย ฯ

๏ อำนาจรัฐอร่อย คอยสอดไส้เอื้อนายทุน
แอบซ่อนช่วยเกื้อหนุน ร่วมลงหุ้นหั่นชาติไทย ฯ

๏ อำนาจรัฐสอดไส้ นายทุน
แอบซ่อนช่วยเกื้อหนุน ประโยชน์เอื้อ
ต่างคนต่างร่วมหุ้น รวยต่อ
ชาติค่อยโหยโรยเรื้อ หากไร้คุณธรรม ฯ

๏ ทุ่มซื้อแต่อาวุธ ไม่เร่งรุดสร้างปัญญา
คนโง่เต็มพารา ยากผินตามองวัฒนธรรม ฯ

๏ อาวุธหมื่นแสนล้าน ซื้อได้
โบราณสถานเสียหาย ไป่ซ่อม
เด็กขาดสื่อบ่ให้ ศึกษา
รัฐงั่งอำนาจพร้อม ยากไร้ปัญญา ฯ

๏ บ้านเมืองขาดปัญญา ยากพัฒนาไปทั้งผอง
ตัณหาเข้าครอบครอง ก็เนืองนองอวิชชา ฯ

๏ ราชการต่างสิ้นไร้ น้ำยา
กระทรวงบ่วัฒนา ช่วยเอื้อ
ขุนนางต่างมุ่งบ้า อำนาจ
ชาติต่ำลงแล้งเรื้อ ยากไร้ดีงาม ฯ

๏ ความหวังเดียวคือคน ประชาชนทั่วทั้งนั้น
ลุกตื่นหยัดยืนพลัน ขยันเร่งรู้กู้บ้านเมือง ฯ

๏ ความหวังเดียวพึ่งได้ ประชา
ลุกตื่นยืนขึ้นมา ต่อสู้
กอบกู้แผ่นดินกล้า สานต่อ
รวมร่วมกันเร่งรู้ ปกป้องบ้านเมือง ฯ