ดันแคน แมกคาร์โก บรรยายหัวข้อ "“ทิศทางแนวโน้มการเมืองในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้: ว่าด้วยประชานิยม เลือกตั้งนิยม และอำนาจนิยม" ทบทวนการเมืองเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ซึ่งมีทั้งความหวังและความกลัวผสมปนเป ความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นพร้อมกับยุคสื่อใหม่ ขณะเดียวกันทั้งภูมิภาคมีกระแสโหยหาเผด็จการ การขัดขวางการเลือกตั้งในนามของขบวนการประชาธิปไตย พลเมือง และการมีส่วนร่วม

สิ่งที่เขาเห็นอีกประการหนึ่งคือหลายประเทศในภูมิภาคมีการแบ่งขั้วระหว่างสองฝ่ายชัดเจน เช่น คนเอา-ไม่เอาทักษิณ คนเอา-ไม่เอาดูเตอร์เต คนเอา-ไม่เอาฮุนเซนและพรรคประชาชนกัมพูชา ซึ่งยิ่งจะทำให้การสานเสวนา การมีบทสนทนาร่วมกันของผู้คนยากขึ้นเรื่อยๆ แบบแทบจะต้องนัดเพื่อนที่อยู่คนละขั้วความคิดกินข้าวกันคนละร้าน

"สิ่งที่เราเห็นกันทั่วภูมิภาคก็คือการมีบทบาทเพิ่มขึ้นของคนที่มีลักษณะแบบเอาตัวเองเป็นใหญ่ (Big personality) ฮุนเซน คือตัวอย่างที่ดี ดูเตอร์เต ทักษิณก็เป็นตัวอย่าง และการเมืองก็ดูเหมือนจะถูกจัดตั้งอยู่รอบตัวบุคคล มากไปกว่าสถาบัน แนวความคิด หรือเครื่องมืออื่นๆ หรือไม่ก็เป็นเครื่องมือที่สร้างและขับเคลื่อนโดยบุคคลลักษณะเช่นนั้น"

"คนที่มีลักษณะแบบเอาตัวเองเป็นใหญ่ได้เชื่อมร้อยตนเองเข้ากับฐานเสียงโดยตรงได้มากขึ้น โดยไม่ต้องผ่านเครื่องมือหรือสถาบันตัวกลางอย่างที่เราเคยศึกษา เรามีประเทศที่ถูกบริหารโดยทวิตเตอร์ เรามีสายการสื่อสารโดยตรงที่สื่อสารกันได้ทั้งสองทาง แต่ทั้งนี้ก็ต้องอาศัยความสามารถของคนมีลักษณะเช่นว่าเพื่อทำให้เกิดการสนใจอย่างง่ายดาย"