Submitted on Sun, 2023-09-17 14:07
ดั่งสมณะผู้สิ้นศีล
ขึ้นธรรมาสน์ชวนปีนสู่สวรรค์
ชาวบ้านหลงเชื่อถวายกัณฑ์
สมณะศีลบั่นก็อิ่มเอม
อยู่กับคูถสูดขี้ทุกขณะ
กล้าวางตัวเป็นพระพรเขษม
เอาดีตั้งบังกลบที่ครอบเคลม
ชำนาญเกมบทกวีแสงสีธรรม
ดั่งโจรป้องโจรตะโกนว่า
เราล้วนเพื่อปวงประชาใครอย่าย่ำ
โลภลาภยศเมามายเริงร่ายรำ
ยังกล้าพร่ำเรื่องหน้าที่ศักด์ศรีตน
ณ กลางสัปปายะสถาน
ป่าวประจาน "อยู่เป็น" เห็นอีกหน
เป็นกวีเสื่อมกวีที่นิพนธ์
โมฆะชนโมฆะศิลปิน
