3 ตุลาคม 2555 เราเจอกันที่เรือนจำพิเศษกรุงเทพฯ วันที่อากง หรือ กีเชียง วัย 74 ปี พาหลานชาย ‘น้องเว็บ’ วัย 12 ขวบมาเยี่ยมพ่อเป็นครั้งแรกในช่วงปิดเทอมเล็กของปีนี้  ---- ธันย์ฐวุฒิ หรือหนุ่ม เรดนนท์ ผู้ต้องขังคดี 112 ซึ่งถูกพิพากษาจำคุก 13 ปี

ครั้งแรกที่เจอเขาคือที่ห้องพิจารณาคดีในวันพิพากษาเมื่อเกือบ 2 ปีที่แล้ว ตอนนั้นเขายังเป็นเด็กชายตัวผอม ซีด ไม่ค่อยพูด ถามคำตอบคำ และหลายครั้งก็ไม่ตอบ

มาคราวนี้ รู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่ภาพการคาดคะเนนั้นผิดเพี้ยนไปจากภาพจริงค่อนข้างมาก เพราะเขาไม่ใช่เด็กชายขี้อายอีกต่อไป หากแต่ดูร่าเริง อารมณ์ดี และออกจะกวนๆ ด้วยซ้ำ

ระหว่างรอพบพ่อก็นั่งกดโทรศัพท์มือถือซัมซุงรุ่นพันกว่าบาทเล่น เขาเล่าว่า เขาได้ค่าขนม 40 บาท กินข้าวเช้าและกลางวันรวมกันแล้ว ยังเหลือ 5 บาทเอามาหยอดกระปุกทุกวัน จนกระทั่งแคะกระปุกเอามาซื้อมือถือได้ และบ่นว่าน่าจะรออีกหน่อยเพราะเดี๋ยวนี้ราคาถูกลงมาก และยังบอกว่าอยากหางานพิเศษทำช่วงปิดเทอม พอมีคนแหย่เล่นว่าจะจ้างพิมพ์งาน เด็กชายตาลุกโพลง เสียแต่ว่าเขาไม่มีคอมพิวเตอร์จะทำงานนั้น

หนุ่มเป็นซิงเกิลแด้ด หลังหนุ่มถูกจับ ลูกชายก็ไปอยู่ในอุปการะของเพื่อนคนหนึ่งของหนุ่มมาโดยตลอด และเพิ่งได้มีโอกาสมาอยู่กับอากงอาม่าในช่วงปีเทอมปีที่แล้วและปีนี้นี่เอง คงไม่ผิดนักหากจะกล่าวว่า ในช่วงปีต้นๆ นั้น เด็กชายวัย 10 ขวบต้องเผชิญชีวิต ปรับตัวกับทุกความเปลี่ยนแปลงเพียงลำพัง จนกระทั่งเขารับมือกับมันได้

“มันจะสามปีแล้วฮะ” เด็กชายพูดยิ้มๆ ระหว่างรอเยี่ยมพ่อ

ใช่ มันเกือบ 3 ปีแล้ว ตั้งแต่ถูกจับกุม คุมขัง พิพากษา อุทธรณ์ ถอนอุทธรณ์ จนกระทั่งล่าสุดทนายความของธันย์ฐวุฒิได้ยื่นขอพระราชทานอภัยโทษไปเมื่อ 21 กันยายนที่ผ่านมา

ต่อไปนี้เป็นบทสนทนาตามประสาวัยรุ่นถึงเรื่องราวชีวิตโดยทั่วไปของเด็กชายเพื่อสื่อสารกับสาธารณชน โดยขออนุญาตปกปิดชื่อนามสกุล ตลอดจนภาพของเขาเพื่อป้องกันผลกระทบที่อาจเกิดขึ้น  

เราคุยกันหลังกินอาหารกลางวันกันเต็มคราบ เขาสั่งไก่อบน้ำแดงราดข้าว เมนูที่มีความหมายบางประการ

 

000000000000000000000

 

 

มาเยี่ยมพ่อวันนี้รู้สึกยังไงบ้าง

รู้สึกดีที่ได้เจอ  ดีใจครับ

 

ปกติมาเยี่ยมพ่อบ่อยมั้ย

ถ้าเปิดเทอมก็ไม่ได้มา มาได้เฉพาะตอนปิดเทอม

 

คุยอะไรกับบ้าง

เยอะเลย

 

เช่น

(หัวเราะ-ไม่ตอบ)

 

พ่อสั่งว่าไงบ้างมั้ย

บอกว่าอย่าดื้อกับอากงนะ มีอะไรก็ต้องช่วยอากง อาม่าด้วย

 

ขอถามย้อนนิดหนึ่งนะ จำวันที่พ่อโดนจับได้มั้ย  รู้สึกยังไงบ้าง

จำได้ครับ ก็รู้สึกแปลกๆ ว่าเขามาทำอะไรกัน มาจับทำไม

 

ไปอยู่กับตำรวจด้วยคืนหนึ่งนี่ เขาปฏิบัติกับเราดีไหม

เขาก็ปฏิบัติกับเราเหมือนคนรู้จัก

 

พอรู้ว่าพ่อต้องถูกขังตอนนั้นเป็นยังไงบ้าง

ก็ เอ๊ะ เขาทำอะไรผิด เราเห็นแต่เขาทำงานหน้าคอม เขาไม่เคยบอกว่าเขาทำอะไรผิด

 

ช่วงแรกๆ ท่าทางจะปรับตัวยาก

มันก็รู้สึกแปลกๆ ที่ต้องจากป๊าไป เพราะที่ผ่านมาก็อยู่กับป๊าตลอด

 

สนิทกันขนาดไหน

แทบไม่เคยแยกจากกันเลย ตั้งแต่จำความได้ก็อยู่กับป่าป๊าแล้ว

 

ช่วยเล่าเรื่องช่วงชีวิตที่อยู่ด้วยกันให้ฟังหน่อย

เช้ามาก็พาไปส่งโรงเรียน เย็นก็ไปรับตลอด กลับบ้านมาก็กินข้าว ทำโน่นทำนี่  ไปเที่ยวกันไม่ค่อยบ่อย เขาต้องทำงานแต่หน้าคอม

 

ภาพป๊าในความทรงจำนี่คือนั่งหน้าคอม

เสียงที่คุ้นที่สุดก็คือเสียงเขาพิมพ์ดีด

 

ป๊าสอนอะไรมั้ย มันทำให้เราผูกพันกับคอมพิวเตอร์มั้ย

ตั้งแต่จำความได้เลย เขาจะสอนให้ผมหัดเล่นคอมพิวเตอร์ ลองหัดพิมพ์ดู จำได้เลยโปรแกรมที่ให้เล่นครั้งแรกคือโปรแกรมพิมพ์ดีด

 

ชอบปะ

ตอนแรกก็รำคาญ อะไรไม่รู้ ตอนหลังก็โอเค

 

ติดเกมมั้ย

คอมคนละตัวเลย แต่เกมที่ป๊าให้เล่นมันเป็นพวกเกมเถ้าแก่น้อย เป็นเกมคิดเลข อะไรอย่างเงี้ย

 

ฟังดูไม่ค่อยน่าสนุกเลยนะเกมที่ป๊าให้เล่น

ใช่ฮะ รับรองเลย

 

เมื่อก่อนมีคอมพิวเตอร์ของตัวเอง ตอนนี้เป็นยังไง

ของทุกอย่างมันโดนยึดหมด ทั้งจอ ทั้งเครื่องเอาไปหมดเลย

 

หลังป๊าโดนจับได้มีโอกาสใช้คอมพิวเตอร์อีกไหม

ก็ยืมเขาใช้เอาเวลาจะทำการบ้านพวกรายงาน ยืมป้าที่อยู่ด้วยเขาใช้ เมื่อก่อนก็แค่บางครั้ง แต่เดี๋ยวนี้ครูสั่งทำรายงานเยอะก็เลยต้องยืมบ่อย

 

อยากมีเป็นของตัวเองมั้ย

อยาก จะได้ไม่ต้องไปยืมเขา เกรงใจ

 

มีกิจกรรมอะไรทำบ้าง วันเสาร์อาทิตย์ เวลาอยู่กับป้าที่ดูแล

ไม่มีครับ ทำอะไรเสร็จก็อยู่บนเตียง

 

แล้วอยากทำอะไร

อยากตีปิงปอง  อยู่ที่โรงเรียนเคยได้ตี แต่ครูไม่ค่อยอยากให้เล่น เพราะตอนนั้นมันใกล้สอบ แต่พอสอบเสร็จปุ๊บ ก็ไม่ได้เล่นอยู่ดี เพราะสอบเสร็จก็ปิดเทอมไม่ได้ไปโรงเรียน

 

ป๊าดุมั้ย

ไม่ นิสัยเหมือนอากง

 

แล้วอากงนิสัยยังไง นิยามหน่อย

ก็เป็นคนใจดี (เน้นเสียง)

 

ทำไมต้องเน้นเสียงลากยาวขนาดนั้น

ก็เป็นคนใจดี (เสียงสูง) ไง (หัวเราะ)

 

สมมติอากงไม่อยู่ตรงนี้ อากงไม่ได้ยิน...อากงใจดีจริงปะ

จริงฮะ จริง คือ พอบอกอากงว่า กงฮะ อยากกินอันนี้ อากงก็ โอเค ทำให้ แต่ถ้าทำให้ไม่ได้จริงๆ อากงก็จะบอกว่า ไม่เอาหน่า

 

แสดงว่าพ่อไม่เคยตีเลยสิ

เคยฮะ บางครั้งโกรธสุดๆ เอาไม้แขวนเสื้อตีเลย แต่นานๆ โดนที

 

พ่อเข้มงวดมั้ย ต้องนอนกี่โมง กินเมื่อไหร่

ไม่ฮะ พ่อบอกถ้าไม่ง่วงก็อย่าไปฝืน ง่วงสุดๆ แล้วค่อยนอน  

 

พ่อไม่อยู่แล้วชีวิตเป็นยังไง เล่าให้ฟังหน่อย

มันก็แปลกๆ ไม่เหมือนเดิมแล้ว กิจวัตรประจำวันก็เปลี่ยนไป ... (เงียบ)

 

กังวลไหมว่า เพื่อนๆ หรือคุณครูจะมาถามไหม

ไม่นะ  ไม่กลัว

 

แล้วมีไหมล่ะ

ไม่มีครับ

 

มีเพื่อนมั้ยที่โรงเรียน

มีอยู่แล้ว

 

เพื่อนยังคบอยู่นะ

โอ๊ (ลากเสียงสูง-หัวเราะ)

 

เรียนเก่งไหม

ไม่รู้ ไปดูเอาเอง

 

บอกได้ไหม สอบได้ที่เท่าไหร่

เดี๋ยวเศร้าใจ ผมไม่ดู เกรดออกก็ซีร๊อกส์ให้ป๊าไปเลยทั้งใบ ภาษาอังกฤษเกรดสอง มันเศร้าใจ นอกนั้นได้เกรดสาม

 

ภาษาอังกฤษมันยากเหรอ

พอดูแล้วมันก็งง อะไรไม่รู้ แต่พอขึ้นป. 6 มาก็ตั้งใจ ลองดู ก็พอทำได้ เดี๋ยวรอดูเกรดก่อนว่าเป็นไง

 

ถามจริง ร้องไห้บ่อยปะ

ตอนไหนอะ

 

ก็ตั้งแต่พ่อไม่อยู่

ก็มีครั้งหนึ่ง ตอนที่ไปถึงที่บ้านพักใหม่แล้ว บรรยากาศมันวังเวงอะ ร้องไห้ดีกว่า แงงงงงงงงงงง (หัวเราะ)

 

ร้องไห้โฮเลยเหรอ

ไม่อะ ร้องแบบไม่มีเสียง ร้องคนเดียว กลบเกลื่อน ต่อมน้ำตามันเล็กนิดเดียว ร้องทีเดียวแล้วก็หมดแล้ว

 

ทำไมถึงร้อง

มันเศร้า บรรยากาศมันเปลี่ยนไปหมดรอบข้าง กลิ่นก็กลิ่นแปลกๆ ไม่ใช่กลิ่นเดิม

 

แล้วคิดถึงป๊ามั้ย

คิดถึง

 

ทำยังไงเวลาคิดถึง

ก็นั่งนึกภาพหน้าป๊า คิดถึงว่าตอนที่อยู่กับป๊าทำอะไรมั่ง

 

การอยู่กับคนอื่นปรับตัวยากไหม

ยาก เพราะมันแปลกจากเดิมอย่างมาก ปกติอยู่กับป๊าก็ง่ายๆ ถ้าหิวก็ลงไปสั่งข้าวข้างล่าง  เวลาทำอะไรก็อยู่แถวๆ นั้น แต่ตอนนี้ก็ดีแล้วล่ะ

 

ทำไมถึงปรับตัวได้

มันชิน

 

เคยมีเหนื่อย มีท้อไหม

ไม่ ก็ติดต่อกับป๊าได้ทางจดหมาย ก็เหมือนได้คุย คิดซะว่าป๊าไปต่างประเทศก็จบ

 

เวลาเห็นป๊าในเรือนจำแล้วรู้สึกยังไงรึป่าว

เหมือนกลับจากทำงานแล้วมาเจอหน้ากัน

 

แต่ในเรือนจำได้แค่คุยผ่านกระจก รู้สึกอยากกอดมั้ย

(น้ำตาเริ่มคลอๆ) ได้กอดตอนวันที่ไปศาล

 

วันพิพากษาที่ศาล เล่าให้ฟังหน่อยได้มั้ยว่าบรรยากาศเป็นยังไง คิดยังไง

จำได้ว่าทนายเอารูปหลายรูปจากหน้าเว็บไซต์ มาถามว่าเปิดเจอเว็บนี้รึเปล่า ตำรวจที่ไปจับก็ตอบไม่ใช่ๆๆๆๆ  จนภาพสุดท้ายก็บอกไม่ใช่ แทนที่เราจะได้เปรียบแต่เขาได้เปรียบแทน เขาให้จำคุกประมาณ 3  ปี  ก็ตกใจ

 

เราเข้าใจว่าป่าป๊าต้องอยู่ในคุกนานเท่าไหร่

ได้ยินแค่เป็นปีก็ โฮ้ (ลากเสียงยาว) เสียใจ

 

ป่าป๊าบอกเราว่ายังไง หรือเราบอกป่าป๊าว่ายังไงหรือเปล่า

พอศาลตัดสินเสร็จก็คุมตัวกลับเรือนจำ

 

แต่มีคนเห็นว่าได้กอดก่อนกลับด้วยใช่มั้ย

(น้ำตาเริ่มคลอ- ไม่ตอบ)

 

รู้ไหมว่าป่าป๊าโดนกี่ปี

ได้ยินอากงคุยกับใครแว้บๆ ว่า 9 ปี หรือยังไงนี่แหละ

 

เรื่องคดีนี่ไม่มีใครเล่าให้ฟัง

มีแต่ป่าป๊าที่เล่าให้ฟังเอง บอกว่าติดคุกเพราะอะไร

 

เราเข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นไหม

เข้าใจ ที่ป๊าทำไปเขาไม่รู้เรื่อง ไม่ได้ตั้งใจ

 

อยากให้ป๊าออกมาไหม

อยากมาก

 

ถ้าเป็นไปได้ อยากบอกกับหน่วยงานที่มีอำนาจปล่อยหรือไม่ปล่อยป๊าว่ายังไง

ก็อยากให้ปล่อยตัวป๊าเถอะ ลองคิดดูดีๆ ว่าเขาผิดมากขนาดนั้นเลยเหรอ ถึงต้องจำคุกขนาดนี้ แถมหลายปีด้วย

ป๊าก็เหมือนพ่อกับแม่ในคนเดียวกันสำหรับผม

 

วางแผนล่วงหน้าไว้หรือเปล่าว่าถ้าป๊าออกมาจะทำอะไรกัน

ก็คงไปอยู่บ้านอากง อาม่า คอนโดที่อยู่เดิมมันไม่มีแล้ว

 

จะทำอะไรเป็นอย่างแรกถ้าป๊าออกมา

ก็พากลับบ้านอาม่าไง

 

หมายถึงว่าจะไม่วางแผนไปเที่ยวไหนกันเหรอ

ไม่ ป๊าเพิ่งออกมาคงจะเหนื่อย กลับบ้านดีกว่า

 

ได้ข่าวว่าปรับตัวกับอากง อาม่าได้เยอะขึ้นแล้ว

มาหาอากง อาม่า ก็รู้สึกเหมือนตอนเด็กๆ ที่มาเยี่ยม แต่วังเวงน้อยกว่าเดิม ตอนแรกๆ มานอนที่นี่แล้วจะฝันถึงผีทุกคืนเลย แต่ตอนนี้รู้สึก รู้สึก (เว้นวรรคนาน ทำท่านึก)...อบอุ่น

 

แล้วโตขึ้นอยากเป็นอะไร

ตอนแรก ตอนเด็กๆ อยากเป็นนักบิน ไปๆ มาๆ อยากทำอาหารเป็นกุ๊ก  อยากตั้งแต่ป.4 แล้ว

 

ทำไมล่ะ

ทำอาหารเหมือนเป็นศิลปะอย่างหนึ่ง แล้วมันก็สนุกดีเหมือนกัน

 

ได้แรงบันดาลใจจากไหน

ก็เห็นป่าป๊าทำแล้วอยากทำมั่ง 

 

ป๊าทำไรอร่อยสุด

ปีกไก่ทอดน้ำแดง

(อากงที่นั่งข้างๆ พูดแทรกว่า  “นั่นสูตรอากงเอง” )

 

มาถึงคำถามสำคัญนะ มีแฟนหรือยัง

ไม่มีครับ

 

เวลาให้สัมภาษณ์เขาไม่ให้โกหกนะ

ก็ไม่ได้โกหก (ทำเสียงสูง)

 

มีที่แอบชอบใครป่าว

มีครับ (หัวเราะ)

 

แล้วกล้าจีบเขาไหม

ไม่ฮะ

 

แล้วปรึกษาพ่อมั้ย

พ่อบอกวิธีมาหมดแล้วครับ (หัวเราะ)

 

ไหนลองเล่าให้ฟังหน่อย

ไม่เอา

 

เขียนจดหมายปรึกษาเหรอ

ป่าวครับ คุยเมื่อกี๊ที่เยี่ยมไง

 

ถึงว่าไม่ยอมบอกว่าคุยอะไร

เป็นความลับ แต่ตอนนี้ก็รู้กันหมดแล้วนี่ (หัวะเราะ) คุยกันเรื่องอื่นดีกว่า เปลี่ยนเรื่องๆ

 

เราก็ว่าคุยอะไรกันนานสองนาน

ฮากระจายครับ

 

อยากมาเยี่ยมพ่อบ่อยๆ ป่าว

อากงบอกจะพามาทุกสัปดาห์

 

สุดท้ายแล้ว เดี๋ยวจะเปิดเทอมไม่ได้มาเยี่ยมแล้ว จะบอกอะไรพ่อรึเปล่า

ตั้งใจเรียนะคร้าบบบบบบบบ

 

ให้พ่อตั้งใจเรียน?

หมายถึงว่า ผมจะตั้งใจเรียนนะคร้าบบบบ

 

พูดจริงปะเนี่ย

จริง

 

ทำไมรู้สึกว่าต้องตั้งใจเรียนด้วยอะ

อ้าว ก็พ่อแม่ทุกคนเขาเห็นลูกตั้งใจเรียนก็ดีใจไม่ใช่เหรอ

เขาเคยบอกจะพาผมไปเรียนต่อต่างประเทศด้วย ถ้าเป็นไปได้ บอกตั้งนานนนนนแล้ว

 

แล้วอยากไปปะ

ไม่ฮะ

 

ทำไมอะ

เจอฝรั่ง ฮัลโล้มา ผมก็ไม่กล้าพูดแล้ว