วันจันทร์ที่ 28 มีนาคม เมื่อเสร็จการรายงานตัวที่ศาลอาญากรุงเทพใต้ ผมไปพบเจ้าหน้าที่ที่ มทบ. 11 ตามนัดในเวลา 11.00 น. ทำประวัติ ตรวจร่างกาย จากนั้นผมถูกนำตัวไปควบคุมในห้องสี่เหลี่ยมขนาด 6x10 เมตร โดยมีทหาร 2 นาย ผลัดเวรกันมาทำหน้าที่ดูแลผมตลอด 24 ชั่วโมง ถึงเวลาอาหารจะมีเจ้าหน้าที่มาสอบถามและจะจัดให้ตามที่ผมต้องการ ผมโชคดีแคล้วคลาดมาแล้วสองหน หนแรกเมื่อต้นเดือนที่ทหารบุกมาบ้านผม แต่บังเอิญลูกสาวผมออกไปออกกำลังแต่เช้า ทหารคงคิดว่าผมออกไปข้างนอกพร้อมลูก ครั้งนี้ก็เช่นกันทหารมาถึงบ้านก่อนผมประมาณ 5 นาที ทำให้ผมมีเวลาเตรียมตัว คืนนั้นผมสวดมนต์กราบพระปิดตาหลวงพ่อแก้วที่คุณอนุทิน ชาญวีรกูล หัวหน้าพรรคภูมิใจไทยมอบให้ผมในวันเกิดที่ผ่านมาและผมห้อยคอติดตัวมาตลอดตั้งแต่วันนั้น

วันอังคารที่ 29 เวลาประมาณ 11.00 น. เจ้าหน้าที่มารับตัวผมแจ้งว่ามีญาติมาเยี่ยม ไปพบน้องเฟ (นางสาววีรดา เมืองสุข) บอกกับผมว่าออกมาตามหาพ่อเพื่อนำยาลดไขมันในเส้นเลือดและของใข้ส่วนตัวที่จำเป็นมาให้ เฟเล่าให้ฟังว่าพี่บีม (ลูกชายคนโตผมซึ่งฝึกงานอยู่ที่ DC) กำลังไปที่กระทรวงการต่างประเทศของสหรัฐเพื่อให้ทางการสหรัฐช่วยผมอีกทาง ส่วนเฟได้รับอนุญาตให้เยี่ยมผมตั้งแต่ 11-12 น. เฟโกรธ คสช. แต่ผมสอนลูกว่าผมไม่เคยโกรธคู่ต่อสู้ ตอนเด็กผมชกมวย ผมก็ไม่เคยโกรธคู่ชก ผมแข่งบอลก็ไม่เคยโกรธคู่แข่งแม้จะแพ้ก็ตาม วันนี้ผมกำลังต่อสู้ทางการเมืองกับ คสช. ซึ่งต่างความคิดและอุดมการณ์ซึ่งผมก็ไม่เคยโกรธ คสช. เช่นกัน เราต่างคนต่างทำหน้าที่ตามความเชื่อของเรา ท้ายสุดประชาชนจะเป็นผู้ตัดสิน ผมขอให้ลูกนำร่างรัฐธรรมนูญมาให้ด้วยเพื่อจะได้ศึกษา ได้รับอิสรภาพออกไปจะได้มีความเห็นได้เลย

วันพุธที่ 30 เวลา 11.00 น. น้องเฟมาเยี่ยมผมพร้อมนำอาหารกลางวันมาทานกับผม เฟเอาร่างรัฐธรรมนูญพร้อมสำเนาหนังสือที่พี่บีมทำถึงกระทรวงต่างประเทศสหรัฐมาให้ผมดู ข้อความเป็นไปตามที่ผมโพสต์พร้อมบทความนี้ น้องเฟเล่าให้ฟังว่าเมื่อวานตอนออกไปถูกนักข่าวสัมภาษณ์เรื่องพ่อ น้องเฟก็ตอบไปตามที่เคยถามพ่อพร้อมเอาหนังสือพิมพ์ให้ผมดู ผมทราบจากลูกว่าคุณวรชัยได้รับการปล่อยตัวแล้ว ลูกสัญญาว่าพรุ่งนี้จะมาทานอาหารกลางวันกับผมอีก

วันพฤหัสบดีที่ 31 เวลา 11.00 น. ก่อนพบลูกสาว ผมได้พบกับ ผบ. กองพันทหารราบ แจ้งให้ผมทราบถึงเหตุที่ถูกควบคุมตัว เนื่องจากผมโพสต์ข้อความชักชวนประชาชนให้ออกมาโหวตคว่ำรัฐธรรมนูญซึ่ง คสช. เห็นว่าเป็นความผิด จากนั้นผมออกไปพบลูกเพื่อทานอาหารกลางวันด้วยกัน เจอหน้าผมลูกร้องไห้ถามผมว่าครบ 3 วันแล้วทำไมเค้าไม่ปล่อยพ่อ ผมสอนลูกว่าในโลกไม่มีของฟรี คสช. มีอำนาจควบคุมตัวพ่อไว้ไม่เกิน 7 วัน ถ้าคิดว่าพ่อถูกควบคุมตัวมาเกือบครึ่งทางแล้วจะสบายใจ หมดเวลาเยี่ยมเจ้าหน้าที่พาผมกลับมาที่ห้อง เมื่อถึงห้องเจ้าหน้าที่ให้ผมเก็บของเพื่อกลับบ้าน จากนั้นพาผมกลับมาทำเอกสาร ซึ่งผมลงชื่อในหนังสือสองฉบับยืนยันว่าไม่มีใครทำร้ายผมและไม่มีข้าวของถูกยึด เมื่อเสร็จก็นำตัวผมกลับมาส่งที่บ้าน ผมได้รับอิสรภาพกลับมาอีกครั้งหนึ่ง 

ระหว่างถูกควบคุมตัวเจ้าหน้าที่ปฏิบัติกับผมอย่างให้เกียรติครับ