น้ำตาคนหล่นรินไหลไปอาบแก้ม       ปากหยาดแย้มย้อนแย้งย้ำน้ำตาหยด

สมองสั่งดั่งใจคิดติดใจรส       คิดกำหนดกำหนัดต้องตัดใจ

ใช้สมองมากมายหมายอำนาจ       ติดใจบาตรใหญ่ยิ่งกลิ้งเหมือนไข่

หลบข้างหลังบังกรรมที่ทำไว้       เชิดหุ่นใครใช้สมองปกป้องตน

อันรู้รักสามัคคีไม่มีชัง       มีดข้างหลังยังไขว้ใจฉ้อฉล

รู้ทักษะจระเข้เร่กินคน       เหยื่อไม่พ้นมันสมองของชนชั้น

อันว่าความสามัคคีก็ดีอยู่       แต่พวกตูต้องเป็นใหญ่ใครอย่าฝัน

ใครอื่นมาอย่าหวังพังทั้งนั้น       พวกของฉันรักประชาฆ่ามาเยอะ

ใช้หัวใจได้เมตตากว่าสมอง       เคยเห็นผองสไนเปอร์เผลอเลือดเปรอะ

ในหัวใจ ใส่ริษยา พาเลือดเลอะ       จะขอเถอะที่ทำมาพาขึ้นศาล

อยากจะเห็นน้ำตาจระเข้เร่ร่ำไห้       รักคนไทยใช้กระสุนจริงยิงผ่าน ๆ

น้ำตาอาบแก้มช้ำคำให้การ       ขอโทษท่านพ่อแม่ที่ ฆ่าวีรชน

บอกไม่ยุ่งการเมืองเรื่องไม่จบ       โผล่ให้พบกลบเกลื่อนเลือนเลือดข้น

หลั่งน้ำตาจระเข้เร่กินคน       ร่ายเวทย์มนต์ดลใจให้เลอะเลือน

ครั้งต่อไปจะได้เห็นเป็นสุดท้าย       มีที่หมายอยู่ที่ศาลท่านงำเงื่อน

มีหัวใจไม่ใช้สมองต้องร้องเตือน       หลายคนเหมือนมีที่ไปคล้ายกันเอย.