(1) มันไม่เพื่ออะไรทั้งนั้น, นั่นแหละเพื่อน!!
แม้รอยเปื้อนเกลื่อนร่างดูหมองหมาง
ชีวิตจิตใจสะดุดสะบัดระหว่างทาง
จะปล่อยวางเวิ้งว้างก็กระไร
สุดหนทางห่างเหินเดินไม่ก้าว
ความปวดร้าวก็รุมเร้าไม่หวาดไม่ไหว
จะโห่ร้องกระโดดตะโกน, ใครได้ยินหรือ ก็ไม่!
ก็กลับมาตรอมใจตีอกชกตัวเอง
(2) ยังเชื่อเรื่องการปฏิวัติ!! อยู่อีกเหรอเพื่อน!!
ย่ำวันเดือนเปลี่ยนปีก็โหรงเหรง
กัมปนาทเผด็จการยิงบรรเลง
ก็วังเวงใครล่ะใครจะยืนหยัดทระนง
ผ่านวันเดือนเปลี่ยนปีก็เลือนลับ
อุดมการณ์ดิ้นดับล้มครืนเป็นผุยผง
กระแสธารการต่อต้านก็เงียบลง
กลับไปอยู่ในดงอุปสงค์อุปทาน
(3) อย่าได้ฝันถึงการอภิวัฒน์กันเลยเพื่อน!!
แม้ชีวิตย้ำเตือนปะทะประสาน
กงล้อการผลิตย่อมเวียนกลับไปวันวาน
แล้วลูกหลานก็จะพบตบตีกับสิ่งเดิม
ความเปลี่ยวเหงากัดกร่อนจิตวิญญาณ
ความร้าวรานท้าทายก็ซัดเสริม
ผีในใจก็หลอนหลอกจนสั่นเทิ้ม
สิ่งเดิมๆ กลายร่างให้เห็นจนชินตา
(4) มันก็หวั่นไหวเป็นธรรมดานั่นแหละเพื่อน!!
บนซากเกลื่อนเตือนรักปรารถนา
มันผันเปลี่ยนพัดผ่านกาลเวลา
แต่ความอหังการ์จะชี้ชัดเส้นทางเดิน
มันไม่เพื่ออะไรทั้งนั้น!! ชีวิตมนุษย์
จะล้มล้างให้สิ้นสุดทุกขนบก็ตื้นเขิน
บนซากปลักหักพังที่เผชิญ
หรือไม่ก็ก้มเดินคลานกอดคุณค่าสถาปนา--
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)