กวีประชาไท: จากพฤษภา53ถึง...

ประชาไททำหน้าที่เป็นเวที เนื้อหาและท่าที ความคิดเห็นของผู้เขียน อาจไม่จำเป็นต้องเหมือนกองบรรณาธิการ

 

 

จากไป อย่างไม่สงบ
ทุกครั้งที่เผลอสบตาพวกเขา
ความเจ็บปวดไม่เคยทุเลา
กวีบทเดียวจะบอกเล่าได้อย่างไร

ประวัติศาสตร์ หรืออาจจะ
เมษา พฤษภา พูดมาล้านรอบได้ 
ที่นี่มีคนตาย..
ประโยคที่ไม่ต้องใช้ทฤษฏีตีความ

เเล้วยังไง?
"คนอยู่สู้ต่อไป" ไม่ได้ตอบคำถาม
วันครบรอบที่หมดไปกับความ
พยายามห้ามใจตัวเอง

แผลเก่า เน่าเกลื่อน
อำนาจเถื่อนยังยิงกราดอุบาทว์เบ่ง
เพิ่งไม่กี่วันเท่านั้นเอง
เด็กคนหนึ่งถูกกระเตงเข้าซังเต

19 พฤษภา 56
สถานการณ์ปกติในรัฐใกล้จบเห่
สมหวัง พลั้งพลาดสุดคาดคะเน
เขียนกวีอย่างว้าเหว่ไว้อาลัย

ในปีนั้นฉันเป็นเด็ก
ไม่มีคำต่อท้ายเล็กๆ ว่า"รุ่นใหม่"
ในปีนั้นฉันไม่เข้าใจ
ว่าทำไม?ทหารต้องฆ่าประชาชน

19 พฤษภา 53
ภาพความโหดร้ายฉายซ้ำหลายหน
มองดูพวกเขากู่ตะโกน
เห็นอีกหลายๆคนที่คล้ายกัน

การต่อสู้ ความรู้สึก
ปวดลึกเกินเจ็บเก็บและกลั้น
13 ปีหลังการสังการหมู่ ถึงปัจจุบัน
ต้องสูญเสียเท่าไหร่กัน ม่านตาคลอ..

อยู่ต่อ เพราะไม่สยบ
กี่นักโทษ กี่ศพ รบกันต่อ
กวีบทเดียวบรรยายอาจไม่พอ
เพราะยังเชื่อและเฝ้ารอบทต่อไป..

ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)

ติดตามประชาไทอัพเดท ได้ที่:
Facebook : https://www.facebook.com/prachatai
Twitter : https://twitter.com/prachatai
YouTube : https://www.youtube.com/prachatai
Prachatai Store Shop : https://prachataistore.net
ข่าวรอบวัน
สนับสนุนประชาไท 1,000 บาท รับร่มตาใส + เสื้อโปโล

ประชาไท

พื้นที่ประชาสัมพันธ์