แถลงการณ์พรรคแนวร่วมภาคประชาชน  26 มีนาคม 2549

• ทรราชทักษิณอ้างประชาธิปไตย


• พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย ดูถูกคนจน


• ทางออกคืออะไร??

ปัญหาสำคัญในการเคลื่อนไหวไล่ทักษิณคือ สนธิ พันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย นักวิชาการฝ่ายขวา และพรรคฝ่ายค้าน ขอรัฐบาลพระราชทาน และมองว่าคนจนที่อยากลงคะแนนเสียงให้ ไทยรักไทย โง่ ถูกซื้อ และไม่เข้าใจประชาธิปไตย ซึ่งท่าทีแบบนี้เปิดโอกาสให้ทักษิณสามารถสร้างภาพว่าเขาพยายามคืนอำนาจให้ประชาชน และเป็นเพื่อนของคนจน ถ้าดูผิวเผินเราอาจจะหลงคิดว่าทักษิณก้าวหน้ากว่าฝ่ายตรงข้ามได้ สถานการณ์แย่ๆ อย่างนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

ผู้นำภาคประชาชนที่เข้าไปในพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตย น่าจะรู้ดีกว่านี้ บางทีอาจไม่สบายใจเท่าไร  แต่ตัดสินใจไปแล้วที่จะขึ้นเวทีร่วมกับฝ่ายอนุรักษ์นิยม หันหลังให้ประชาชน และขอให้กษัตริย์ซึ่งเป็นผู้ที่ไม่ได้มาจากการเลือกตั้ง แต่งตั้งรัฐบาล เขาทวนกระแสประชาธิปไตยและไม่เคารพผู้ที่เสียสละเพื่อสิทธิเสรีภาพ

เขามองว่าเราต้องน้อมรับเงื่อนไขของฝ่ายอนุรักษ์นิยม เพราะตั้งแต่แรกเขามองว่าภาคประชาชนเองอ่อนแอเกินไปที่จะมีจุดยืนอิสระ ต้องอาศัยยุทธศาสตร์การใช้โอกาสที่กระแสไล่ทักษิณมาแรง ในด้านหนึ่งเขาพูดถูกว่ากระแสไล่ทักษิณมาแรง แต่เขาละเลยหน้าที่ในฐานะผู้นำภาคประชาชน ที่จะช่วงชิงการนำในกระแสนี้โดยสิ้นเชิง เขาทิ้งโอกาสทองที่จะยกเรื่องภาคใต้ การละเมิดสิทธิมนุษยชน ความจำเป็นที่จะต้องเก็บภาษีจากคนรวย ความจำเป็นที่จะมาสร้างรัฐสวัสดิการ หรือความจำเป็นที่จะต้องคัดค้านกลไกลตลาดเสรีในทุกรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการแปรรูปรัฐวิสาหกิจ การนำมหาวิทยาลัยออกจากระบบรัฐ หรือการยอมรับลิขสิทธิ์ยา

รูปแบบการตัดสินใจของห้าแกนนำพันธมิตรฯ มีปัญหา เพราะไม่มีการเปิดเวทีทั่วไปเพื่อปรึกษาหารือและลงมติแต่อย่างใด ในการเคลื่อนไหวของนักศึกษาสมัย ๑๔ ตุลาคม หรือ ๖ ตุลาคม ยังมีเวทีที่ประกอบไปด้วยตัวแทนของสถาบันต่างๆ ในกรณีการลุกฮือของขบวนการแรงงานทั่วโลก ต้องมีการปรึกษาหารือกับสมาชิก ในกรณีสมัชชาคนจน ก่อนที่เขาจะทำอะไรต้องมีการประชุมพ่อครัวแม่ครัวทุกครั้ง แต่ผู้นำภาคประชาชนในแกนนำพันธมิตรฯ ไม่ได้ถือโอกาสการเคลื่อนไหวนี้เพื่อสร้างเวทีการตัดสินใจจากล่างสู่บน ซึ่งอาจนำมาขยายเป็นกระแสยิ่งใหญ่ในการปฏิรูปสังคมไทยได้ นี่คือข้อผิดพลาดมหาศาล

และคำถามหนึ่งที่พวกนี้ไม่ยอมตอบคือ ทำไมไม่รณรงค์ให้ประชาชนกาช่องไม่เลือกใครเพื่อไล่ทักษิณ? อย่าบอกนะว่า "เป็นเพราะไม่ไว้ใจประชาชน กลัวว่าจะเลือกทักษิณ" เพราะถ้าคำตอบในใจเป็นแบบนี้ เราไม่มีวันสร้างประชาธิปไตยและความเป็นธรรมได้ เราจะวนเวียนในอ่างน้ำเน่าของระบบอุปถัมภ์ ขอนายใหม่มาปกครองตลอด

เมื่อทักษิณประกาศยุบสภา พรรคฝ่ายค้านไม่ยอมลงเลือกตั้ง สาเหตุไม่ใช่เพราะ ไทยรักไทย จะโกงการเลือกตั้งหรอก เขาชนะการเลือกตั้งในเดือนกุมภาพันธ์๒๕๔๘ ท่ามกลางการซื้อเสียงของทุกพรรค เพราะไทยรักไทยมีนโยบายที่เป็นประโยชน์กับคนจน ดังนั้นพรรคฝ่ายค้านรู้ดีว่าต้องแพ้อีกแน่ๆ คนจนที่ไหนจะไปโง่เลือกพรรคประชาธิปัตย์ ที่ดีแต่ด่า 30บาทรักษาทุกโรค หรือกองทุนหมู่บ้าน? ปัญหาคือพันธมิตรฯ ก็คล้อยตามพรรคฝ่ายค้าน

การออกไปรณรงค์ให้กาช่องไม่เลือกใคร หมายความว่าต้องไปแข่งแนวกับประชานิยมของ ไทยรักไทย ต่อหน้าคนจน แต่แกนนำพันธมิตรฯ ไม่ขยันทำความเข้าใจกับนโยบายประชานิยม มัวแต่เชื่อนักวิชาการเสรีนิยมที่พูดจากจุดยืนคนรวยเสมอว่าการใช้เงินภาษีเพื่อช่วยคนจนเป็นการ "สร้างระบบอุปถัมภ์" หรือ "เป็นการขาดวินัยทางการเงิน" ผู้นำภาคประชาชนในพันธมิตรแอบเชื่อ อเนก เหล่าธรรมทัศน์ (อดีตผู้นำพรรคมหาชน) ที่เคยเขียนในบทความ "สองนัคราประชาธิปไตย" ว่า คนจนเลือกรัฐบาล(แย่ๆ) และชนชั้นกลางล้มรัฐบาล ซึ่งหมายความว่าชาวบ้านโง่และถูกซื้อเพราะไม่เข้าใจประชาธิปไตย ไม่เหมือนคนชั้นกลางที่มีการศึกษา สรุปแล้ว ทั้งๆ ที่อาจไม่ได้เป็นเจตนาแต่แรก แต่ผู้นำพันธมิตรที่มาจากภาคประชาชน จบลงด้วยการดูถูกคนจนและภาคประชาชนรากหญ้า ซึ่งนำไปสู่การขอให้อำนาจเผด็จการมาตั้งรัฐบาลใหม่ มันเป็นเรื่องน่าเศร้ามาก .... แต่ยังไม่สายเกินไป

ไม่ว่าจะมีการเลือกตั้งในวันที่ 2 เมษาหรือไม่ และไม่ว่าผลจะเป็นอย่างไร หรือไม่ว่าจะมีรัฐบาลแต่งตั้งโดยอำนาจเผด็จการหรือไม่ คนก้าวหน้าในภาคประชาชนต้องให้ความสำคัญกับการปฏิรูปการเมือง แต่สิ่งที่สำคัญคือเราต้องเรียนบทเรียนจากอดีต โดยเฉพาะการปฏิรูปการเมืองสมัยที่ร่างรัฐธรรมนูญปี ๔๐ เพราะคราวนั้นภาคประชาชนแสดงความเห็นแต่ปล่อยให้นักวิชาการสายเสรีนิยมของชนชั้นปกครองไปร่างรัฐธรรมนูญที่เป็นประโยชน์ต่อฝ่ายเขา เช่นการเน้นเสถียรภาพของรัฐบาล หรือการเน้นการตรวจสอบโดยองค์กรอิสระ แทนที่จะให้ความสำคัญกับพลังภาคประชาชน  

ในการปฏิรูปสังคม เราต้องไม่มองแค่จุดใกล้ตัวจุดเดียวแบบแยกส่วน เพราะการหยิบยกอาการใดอาการหนึ่งของระบบเศรษฐกิจหรือการเมืองมาพิจารณา โดยไม่คำนึงถึงเรื่องอื่นๆ มักทำให้เรามองไม่เห็นต้นเหตุของปัญหา และที่สำคัญด้วยคือ ทำให้เราไม่สามารถสร้างแนวร่วมกับคนอื่นที่มีประเด็นปัญหาเฉพาะของเขาที่ต่างจากเรา ดังนั้นพรรคแนวร่วมภาคประชาชนยินดีทำงานร่วมกับ สมัชชาคนจน มหาวิทยาลัยเที่ยงคืน คณะกรรมการสมานฉันท์แรงงาน และองค์กรอื่นๆ ที่ต้องการปฏิรูปสังคมไทยเพื่อคนชั้นล่าง เราทุกฝ่ายควรเริ่มพูดถึงประเด็นร่วมระหว่างชนบทและเมือง และควรพูดถึงปัญหาภาคใต้ ปัญหาการกดขี่ทางเพศ และปัญหาในระดับสากลอีกด้วย

เวทีสมัชชาสังคมโลก (WSF) ที่จะจัดที่กรุงเทพฯเดือนตุลาคมปีนี้เป็นโอกาสทองที่จะสร้างแนวปฏิรูปสังคม ในลักษณะองค์รวมแบบนี้

พรรคแนวร่วมภาคประชาชน

peoplepartythailand@yahoo.com

www.pcpthai.org