Submitted on Thu, 2021-05-13 23:11
นั่งดูข่าวสารโทรทัศน์
เลื่อนหน้าจอโทรศัพท์มือถือ
เจ็บร้อน รู้สึกรู้สากับความอยุติธรรม
ขีดเขียนลงเฟสบุ๊ค
ขณะที่
พวกเขาเดินถนนกลางแดดจ้า
เด็กๆ ของเราโดนแก็สน้ำตาสาดใส่
ความตายซึ่งถูกพิพากษาด้วยกระสุน
กลายเป็นบุคคลสูญหาย
ลูกสาวลูกชายใครถูกจับ
เสียงร่ำไห้ เรียกร้องผ่านซี่กรง
ฉันวางปากกา
ค้อมคารวะแก่เหล่ากวีที่แท้จริง.
