เกิด-ดับกลับกลายหลายล้นหลาก
เปลี่ยนฉากพราก-พบมิจบสิ้น
กลิ่นศพกลิ่นสาบอาบโคลนดิน
ชีวิตชีวินดิ้นวนเวียน
เวลาวัน-คืนหรืออื่นไหน?
มอดไหม้วัยผ่านการแปรเปลี่ยน
ตื่นรู้-หลับใหลในกงเกวียน
กงกรรมซ้ำเฆี่ยนเบียนบีฑา
ชะตาอาภัพยอมรับพ่าย
ชะตาซัดส่ายมิหายหน้า
กี่รุ่นหมุนผลัดกี่ยาตรา
อ่อนล้าราแรงแล้งห่มคลุม
สังคมสำคัญอันหล่อหลอม
พรักพร้อม-บกพร่องต่างกองสุม
ยัดเยียดเบียดแน่นเป็นแก่นกุม
ล้อมรุมรุ่มร้อนมิผ่อนปรน
เหนื่อยยากบากแบกแอกบนบ่า
ให้ค่าเหมือนชัดความขัดสน
ตามหาตาเห็นความเป็นคน
ปี้ป่นหล่นแตกแหลกร่วงกราว
คืนดึกเมฆดำยังอำพราง
หลงคว้างกลางแดนแห่งแผ่นด้าว
ทอดทางหมางเมินคงเนิ่นยาว
ฝน หนาว ผ่าวทุกข์จุกลำเค็ญ
ควรมีชีวิตทิศทางใด?
ก่อนแตกดับไปไร้คนเห็น
ก้อนเนื้อ พันผูก กระดูกเอ็น
หนาว-ร้อนเยือกเย็นจนร้าวใจ
วิถีที่ทำที่กรำกร้าน
เพียงผ่านผกผันจึงสั่นไหว
มีชีวิตอยู่เพื่อสิ่งใด?
ถามใครต่อใครไร้ถ้อยคำ
ต่างคนต่างมุ่งความยุ่งยาก
ทะยานหิวอยากฟากตกต่ำ
ขาวเลือนเหมือนเทาเก่าจนดำ
เจ็บช้ำจำใช้ชีวิตเรา
ความตายกรายย่างอย่างเงียบเชียบ
สุ้มเสียงราบเรียบยะเยียบเศร้า
หลงกลหม่นหมองของด้านเงา
กลวงเปล่าเท่านั้นเราบันดาล
เกิดขึ้นข้นเข้มอย่างเต็มที่
มิมีที่ว่างจะสร้างสาน
รอยต่อรอคอยค่อยเปลี่ยนวาร
หม่นม่านมายานำพาไป
เกิด-ดับกลับกลายหลายล้นหลาก
เปลี่ยนฉากพราก-พบจบสมัย
เป็นคนทนทุกข์ขุกเข็ญใจ
เส้นใยใสบางอาจทางพ้น
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)