ดูกิ้งก่ามาทำนิ่งเหมือนจิ้งจก
มันจ้องฉกด้วยลิ้นกินอาหาร
ปรับผิวสีสนองตามต้องการ
แล้วแต่ย่านที่อยู่ดูกลมกลืน
เหมือนมนุษย์เข้าเมืองตาหลิ่ว ๆ ตาตาม
ไม่งุ่มง่ามปรับตนเหมือนคนอื่น ๆ
เมือง ๆ นี้มีหลิ่วตามายั่งยืน
เห็นด้ามปืนหรือคนยลหลิ่วตา
เมืองที่มีมนุษย์และจุดประสงค์
จิ้งจกส่งเสียงจิ๊จุ๊เรื่องมุสา
ลิ้นคนกระดิกได้ไม่ตรงไปตรงมา
มีอาญามิจฉาทิฐิยุติธรรม
เมืองที่พูดความจริงถูกยิงตาเหล่
ลูกหลานเร่ขายร่างกลางคืนค่ำ
เป็นผีเสื้อราตรีที่ชอกช้ำ
ไปทนทำอาชีพเร่โสเภณี
ลูกหลานชาวไร่นามีอาชีพ
เหมือนโดนบีบจมปลักสิ้นศักดิ์ศรี
เกษตรกรกระจ้อยร่อยกี่ร้อยปี
พร้อมกับที่ทำนาเช่าที่เราเอง?!
บ้านเมืองนี้ถูกโจรปล้นคนหลิ่วตา
เป็นกิ้งก่าทั่วธานีหนีข่มเหง
ปีกผีเสื้อราตรีคลี่บรรเลง
ตามเสียงเพลงเมืองมนอนธการ
ปีกผีเสื้อเหงื่อชุ่มพุ่มดอกไม้
ทิวาให้กลิ่นหอมพยอมหวาน
สีปีกคล้ายดอกไม้มีสีสะคราญ
เจ้าเบิกบานผ่านโบกโบยโดยสายลม
โลกสรรค์สร้างได้อย่างไรให้แสนสวย
เอาไว้ช่วยบันดาลใจไร้ขื่นขม
เป็นตัวอย่างเล็ก ๆ เสกรื่นรมย์
กิ้งก่าชมเชยรสชาติเนื้อผีเสื้อเอย
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)