ฟังเสียงตัวเองเงียบๆ
ถ้อยคำกระจัดดระจายไม่เป็นระเบียบ
กวาดตาหารูปประโยคทางวิชาการมายืนยันความเชื่อตัวเองอย่างป่วยการ
แท้จริงจุดยืนฝังรากอยู่ในท่อนสร้อยของเพลงที่ได้ฟังตอนสิบขวบ
จนถึงวันนี้ที่หาวิทยุเทปไม่ได้กระทั่งร้านขายของมือสอง
เจ็บปวดที่รู้ว่าสิ่งนั้นไม่ใช่อุดมการณ์
คุณแค่พยายามลืมเสียงเพื่อนๆที่หัวเราะเยาะ
และภาพแม่ในชุดผ้าถุงเก่าๆกำลังยืนอับอายอยู่กลางธนาคาร
ปัญญาชนมากมายอธิบายความยากเข็ญ
จนคุณกลายเป็นคนแปลกหน้ากับความทุกข์ของตัวเอง
เหลือเพียงท่อนสร้อยของเพลงที่คุณเคยฟัง
ที่บ่งบอกว่าแท้จริงคุณไม่ได้มีอุดมคติอะไร
มันก็แค่ความสงสารแม่
ที่เก็บเงินซื้อวิทยุเทปมาเซอร์ไพรซ์วันเกิด
จนคุณกระโดดลงจากเตียงด้วยความดีใจ
ปล่อยให้พวกเขาผูกขาดความกล้าหาญไปก็ได้
ชีวิตไม่ใช่การเดินทางอีกแล้ว
ถ้าโชคดี คุณอาจเจอวิทยุเทปเครื่องเดิม
วางขายอยู่ในร้านขายของเก่าสักแห่ง
ขณะที่คุณกำลังฮัมท่อนสร้อยท่อนเดิมของเพลงที่เคยฟัง
