"จดหมายน้อยถึงคุณประยุทธ์และคุณประวิตร"

ต้องบอกก่อนว่าผมต้องตัดสินใจนานมากทีเดียวที่จะเขียนจดหมายน้อยฉบับนี้ถึงคุณสองคน เพราะในความเป็นจริงแล้วผมรังเกียจคุณสองคนมากจริงๆ เพียงแต่ว่าในวันนี้จำเป็นที่จะต้องเขียนมาเตือนสติคุณสองคนสักหน่อยนึงในกรณีที่วุฒิสมาชิกซึ่งเป็นคนที่พวกคุณตั้งขึ้นมากำลังแสดงท่าทีที่จะขัดขวางทางเดินของประชาธิปไตยของสังคมไทยที่เหมาะสมและที่ควรจะเป็น การขัดขวางนี้อาจจะทำให้เกิดความวุ่นวายขึ้นมาในสังคม

ผมจึงข่มกลั้นความรังเกียจพวกคุณลง เพื่อจะเขียนจดหมายฉบับนี้ให้คุณสองคน

เอาเถอะอย่างน้อยที่สุด คุณก็ได้พยายามแสดงตัวเองเป็นนักประชาธิปไตยด้วยการเดินหาเสียงเลือกตั้ง ผมหวังว่าคราบของความเป็นนักประชาธิปไตยในช่วงที่คุณหาเสียงน่าจะส่งผลต่อระบบคิดของคุณบ้าง ผมจึงอยากจะบอกคุณว่าสิ่งที่คุณสองคนควรจะทำ ก็คือบอกกับบรรดาวุฒิสมาชิกที่คุณตั้งพวกเขามากับมือว่าพวกเขาควรจะต้องยอมรับในหลักการประชาธิปไตยที่พรรคการเมืองได้รับเสียงข้างมากเป็นผู้จัดตั้งรัฐบาล

คุณไม่ต้องมาดัดจริตบอกว่าวุฒิสมาชิกมีปัจเจกภาพ มีสิทธิเสรีภาพในการตัดสินใจหรอก เพราะต่อให้คุณพูดแบบนี้คนทั้งประเทศก็รู้ว่าไม่จริงและต่อให้คุณอมพระมาพูดก็ไม่มีใครเชื่อคุณ

แม้ว่าบรรดาวุฒิสมาชิก (ซึ่งน่า) จะรับรู้แล้วว่าคุณสองคนไม่มีอนาคตที่ดีงามเหลืออยู่ แต่พวกเขาอาจจะยังคงหวังลมๆ แล้งๆ ว่าคุณคนใดคนหนึ่งอาจจะสร้างโอกาสกลับมาเป็นรัฐบาลได้อีกครั้ง หลายคนจึงอ้างโน่นอ้างนี่ อ้างหลักการมาขัดขวางทางเดินของประชาธิปไตย ทางที่ดี คุณสองคนบอกพวกเขาไปเถอะว่าอย่าฝันถึงสิ่งที่เป็นไปไม่ได้อีกแล้ว คุณสองคนก็ควรจะรู้จักความเป็นจริงให้มากขึ้น เพราะคุณสองคนก็แก่มากแล้ว

ดังนั้น หากคุณจะทำประโยชน์แก่สังคมไทยสักหน่อยหนึ่งหลังจากที่คุณทำให้สังคมถอยหลังไปนับสิบปีแล้ว คุณสองคนช่วยดึงเอาเสื้อคลุมประชาธิปไตยที่คุณอาจจะถอดทิ้งไปแล้วหลังจากการเลือกตั้ง กลับเข้ามาใส่ใหม่อีกสักหน และบอกกับกลุ่มวุฒิสมาชิกที่คุณสร้างมากับมือโดยบอกให้เขาเข้าใจความถูกต้องของระบอบประชาธิปไตย การกระทำอันนี้อาจจะเป็นสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่สังคมไทยมากที่สุดในช่วงเวลาที่คุณทำงานการเมืองมา

ด้วยความไม่เคารพ

อรรถจักร์ สัตยานุรักษ์