วงเดือนหลบหลังเมฆม่าน
แววดาวเบิกบานยังซ่อนหาย
ค่ำคืน, คิดอะไรเสียมากมาย
แท้สุดท้ายเราดำรงเพื่อสิ่งใด
บางชีวิตดั่งฟ้าเดือนดับ
อำลาลับสู่นิรันดร์อันยิ่งใหญ่
อุดมการณ์ฝากไว้ให้ใคร
จึงฝากลมหายใจในสายลม
ชั่วขณะดอกไม้ไร้แสงเดือน
เสมือนใจสิ้นชื่นขื่นขม
ดอกไม้ไม่อาจชื่นชม
หรือจ่อมจมในโศกมืดยาวนาน
ดอกไม้ แม้มืดก็ดอกไม้
ชูช่อไว้ในสายลมเมื่อพัดผ่าน
ความหวังยังแย้มบาน
เมฆม่านมิบังจันทร์ข้ามคืน
เย็นแสงเดือนส่องต้องแสดง
เรี่ยวแรงเหลือเท่าใดไม่เกินฝืน
กี่คนจากไป ก็เกินกลืน
ไม่มีใครฟื้นจากอำลา
เปลี่ยนปรับจับวางอย่างต่อเนื่อง
รุ่งเรืองหมายมั่นเมื่อฟันฝ่า
จำคนจากไปในแววตา
รู้ค่าความเศร้าจากคนจำ
ฉันเป็นคนไกลในเรื่องราว
มิอาจลึกในร้าว ในคืนค่ำ
อย่างน้อยก็โน้มนำ
ชีวิตพอทำเพื่อสิ่งใด
ร่วมบริจาคเงิน สนับสนุน ประชาไท โอนเงิน กรุงไทย 091-0-10432-8 "มูลนิธิสื่อเพื่อการศึกษาของชุมชน FCEM" หรือ โอนผ่าน PayPal / บัตรเครดิต (รายงานยอดบริจาคสนับสนุน)