สถานการณ์โลกร้อนเข้าตอนไหน
คลื่นน้ำใหญ่,เล็กเอามาเข้าข่ม
โลกสร้างมหาสมุทรสุดสายลม
สั่งฝนพรมผสมใส่ไปหาดทราย

คลื่นน้ำทุกยามนี้ก็มีมาก
สายลมอยากหนีร้อนได้ให้ใจหาย
โลกคือยานอวกาศประหลาดกาย
สัตว์,พืชได้โดยสารไปในนิรันดร์

แต่ผู้โดยสารโปรดทราบยุคบาปหนา
มนุษย์กลับพาโลกร้อนไม่ผ่อนผัน
ป่าไม้ถูกทำลายสายไพรวัลย์
ป่วนปั่นทั้งสัตว์พืชจะมืดมน

ทาสความโลภพาสลดเกิดกดขี่
เงินล้นปรี่ธนาคารบันดาลผล
ที่ร่ำรวยเหลือล้นมีไม่กี่คน
โกลาหลเบียดเบียนเพี้ยนเพราะรวย

ทั้งที่มีความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด
มืดบอดการปันแบ่งไม่แข่งช่วย
มลพิษในน้ำอากาศทุกชาติป่วย
แถมยังซวยด้วยเรือนกระจกสะทกสะท้อน

สมุฏฐานของโรครู้อยู่ที่ไหน
เผาผลาญอะไรให้เกิดควันมันวนว่อน
หยุดพฤติกรรมกร่อนเซาะเพราะโลกร้อน
ต้องเลิกบ่อนทำลายป่าทุกสารทิศ

สมุฏฐานแท้จริงพานิ่งนึก
ปัญหาลึกเกินปัญญาหาถูกผิด?!
ความร่ำรวยใช่ปัญหาอันน่าคิด
มันเป็นสิทธิ์ตามศักย์หลักตัวตน

โลกดั่งยานอวกาศอาจอวสาน
รวยจนดลบันดาลการหมองหม่น
ความเหลื่อมล้ำที่กดดันอันเหลือล้น
ยิ่งนำคนพืชสัตว์ร้อนขัดแย้ง

ฤดูร้อนปีนี้ที่พบเห็น
คือทุกข์เข็ญขับเคลื่อนเหมือนโดนแกล้ง
คนยากจนยิ่งล้นทุกข์บุกแทรกแซง
การแก่งแย่งแข่งขันเพิ่มอันตราย

ยอดเงินในธนาคารตัวการซวย
ความร่ำรวยยิ่งล้นเหลือไม่เบื่อหน่าย
ธุรกิจอุตสาหกรรมตัวทำลาย
ระบอบวายร้ายร่วมเร่งหายนะเอย.