ชาวเชียงใหม่รวมตัวจุดเทียนไว้อาลัยต่อการจากไป “บุ้ง” ผู้ร่วมงานระบุ คนไทยต้องมาเสียชีวิตไปในเหตุที่ไม่สมควรทางการเมือง เพราะอุดมการณ์ทางการเมืองเพิ่มขึ้นอีกคน การจับนักกิจกรรมเข้าคุกและไม่ให้การประกันตัวทั้งที่เป็นสิทธิพื้นฐานไม่ใช่ครั้งแรกที่เกิดขึ้น

14 พ.ค. 2567 เวลา 18.43 น. ที่ลานประตูท่าแพ เชียงใหม่ ประชาชนราว 50 คน พร้อมใจกันรวมตัวจัดกิจกรรมจุดเทียนเพื่อไว้อาลัยต่อการจากไปของเนติพร เสน่ห์สังคม หรือบุ้ง ทะลุวัง ที่เสียชีวิตวันนี้จากการอดอาหารประท้วงเรียกร้องสิทธิประกันตัว

ก่อนเริ่มกิจกรรมได้มีการแจกเทียนสีขาวและดำให้กับผู้ที่มาร่วมงาน ต่อด้วยการล้อมวงจุดเทียนแยกออกเป็นหลายวงและจุดเทียนเป็นคำว่าบุ้งอย่างพร้อมใจกัน มีการพูดกล่าวถึงการจากไปของบุ้งและอ่านบทกลอน ดังนี้ ขอประณามกระบวนการยุติธรรมของรัฐไทยและรัฐบาลทหารจนถึงรัฐบาลปัจจุบันที่ใช้อำนาจกฎหมายในการปิดปากประชาชนด้วยการยัดคดีการเมือง จับกุมคุมขังโดยไม่คำนึงถึงหลักสิทธิมนุษยชน และเสรีภาพในการแสดงออก รวมถึงการไม่ทำหน้าที่ปกป้องสิทธิ และเสรีภาพของประชาชนตามเจตนารมณ์ แห่งรัฐธรรมนูญภายใต้ระบอบประชาธิปไตย พวกเราขอประณามต่อพรรครัฐบาลเศรษฐา ที่เพิกเฉยและยินยอมให้กระบวนการยุติธรรม พรากชีวิตประชาชนและต้องแลกอิสรภาพด้วยความตาย

"สาดสาด เลือดแดงแดง แสงหม่นหมอง

ลับลับ ดับเดือนครองคู่ผื่นฟ้า

ลั่นลั่น กึกก้องพสุธา

ปังปั้ง ดาวจากฟ้าละสู่ดิน

สิ้นสิ้น เพื่อนพ้องเหล่าสหาย

วอดวาย ดับสิ้นชีพหม่นหมอง

ลาจาก เพื่อนพ้องลับรอนรอน

ลาก่อน แสงตะวันอันพร่างพราว

เลือดประชาฉาบผืนฟ้าแลผืนดิน

จักสูญสิ้น สูญสัตย์ดับวิญญาณ"

ต่อด้วยการตะโกนข้อความ ยกเลิก112 ปล่อยเพื่อนเรา, ยกเลิก112 ปล่อยเพื่อนเรา, ยกเลิก112 ปล่อยเพื่อนเรา และจบด้วยการยืนหยุดนิ่งสักพัก โดยบรรยากาศภายในงานเต็มไปด้วยความนิ่งสงบและใจจดใจจ่อกับการจุดเทียน

ศิวัญชลี วิธญเสรีวัฒน์

ศิวัญชลี วิธญเสรีวัฒน์ ผู้ร่วมกิจกรรมแสดงความเห็นต่อการจากไปของบุ้งในวันนี้ว่า สิทธิประกันตัวเป็นสิทธิพื้นฐานที่คนควรจะได้รับ หากคดียังไม่ตัดสิน การจับนักเคลื่อนไหวทางการเมืองหรือนักกิจกรรมเข้าคุก และไม่ให้การประกันตัวทั้งที่การประกันตัวเป็นสิทธิพื้นฐาน ไม่ใช่เคสแรกที่เกิดขึ้นแบบบุ้งที่พึ่งเสียชีวิตไป แต่ยังพูดถึงคนอีกจำนวนมากที่ไม่ได้รับสิทธิการประกัน การประท้วงด้วยการอดอาหารเป็นสิ่งตอกย้ำให้เห็นว่าสิ่งที่รัฐหรือศาลทำกับประชาชนทำประชาชนถึงตายได้ ทั้งยังเห็นกระแสขั้วตรงข้ามทางอินเตอร์เน็ตที่เห็นต่างทางการเมือง แสดงความสะใจต่อการจากไป สิ่งนี้ก็เป็นสิ่งย้ำเตือนการแสดงความเคลื่อนไหวทางการเมืองว่าเราเดินทางมาถึงจุดไหนของการเคลื่อนไหวทางการเมืองแล้ว

ภัควดี วีระภาสพงษ์ 

ภัควดี วีระภาสพงษ์ หนึ่งในผู้ร่วมกิจกรรมกล่าวว่า เรื่องของบุ้งเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่คนไทยต้องมาเสียชีวิตไปในเหตุที่ไม่สมควรทางการเมือง โดยที่ครั้งนี้เป็นเยาวชน จริงๆ เขาควรมีอนาคตที่ดีและความผิดของเขายังไม่เป็นความผิดเพราะยังไม่มีการตัดสิน สิ่งที่เขาทำเป็นแค่การทำโพล ซึ่งจะการทำโพลยังไม่ใช่การแสดงความคิดเห็นส่วนตัวด้วยซ้ำ เป็นแค่การถามคนอื่นเท่านั้นว่าคิดยังไง แล้วถ้าตีความ ม.112 อย่างจริงจัง การทำโพลก็ไม่น่าจะผิด 112 ด้วยซ้ำ แต่ในช่วงนี้คดีอะไรก็ตามมีการพยายามทำให้เป็นคดี ม.112 ต่อนักกิจกรรมและนักเคลื่อนไหวและก็เอาเข้าไปในคุก โดยไม่มีสิทธิประกันตัวก็เลยการเป็นว่าเกิดการสูญเสีย สถานะของบุ้งก็คงไม่ต่างกับการที่ลุงนวมทอง ไพวัลย์ สละชีวิต เพื่อยืนยันว่ามีคนที่ตายเพื่ออุดมการณ์ ความคิดของผู้ปกครองหรือความคิดของคนจำนวนมากที่คิดว่าไม่มีใครตายเพื่ออุดมการณ์ มันไม่จริง และก็หวังว่าการเสียชีวิตของเขาจะไม่เสียเปล่า ส่วนคนที่มาเยาะเย้ยต่างๆ นานาก็ขอให้คิดว่าตัวเองคือเด็กในรูปที่ยืนหัวเราะเมื่อเห็นคนถูกฆ่าในสมัย 6 ตุลาแล้วก็ลองคิดดูกันเองว่าคุณเป็นคนที่สมควรเป็นพลเมืองในสังคมที่มีอารยธรรมรึเปล่า ก็เป็นความรู้สึกที่มีในตอนนี้